Voor veel mensen en zeker HSPs is zelfwaardering een heikel
punt. Mensen zoeken vaak ongemerkt waardering van anderen. Als ze die niet
krijgen, gaan ze aan zichzelf twijfelen of voelen zich verloren. Tegelijkertijd
wennen we allemaal heel gemakkelijk aan andere mensen, merken hun waarde eerst
wel op, maar na een tijdje niet meer. Dat botst. We zoeken waardering bij
anderen, maar vinden het tegelijk lastig anderen te waarderen. Pas als mensen
weg zijn, herinneren we ons vaak hun waarde.
Een van de belangrijkste dingen die je kan leren, is zowel
jezelf als anderen te waarderen, maar zonder van anderen afhankelijk te zijn. .
Als je merkt dat je omgeving jou niet waardeert, is het soms
goed je even terug te trekken, fysiek of psychologisch, in plaats van extra je
best te doen om gezien en gewaardeerd te worden. Ga een tijdje je eigen gang/weg
en probeer jezelf in alles wat je doet te waarderen. Daarmee kom je los van de gevoelsmatige
noodzaak om door anderen gewaardeerd en gezien te worden, kom je los van je
externe gerichtheid. Tegelijk ga je vaak die anderen ook weer meer waarderen. Dus andersom werkt ook, als jij anderen niet meer waardeert, is het soms ook goed je even terug te trekken.
Soms zullen mensen uit je omgeving je na een tijdje ‘missen’ en je alsnog waarderen, soms echter niet. Of andersom, je mist de anderen soms wel, soms niet. Zorg dat je jezelf waardeert en mensen om je heen hebt die ook jou waarderen,
al is dit soms na een tijdje stilte. Waardeer jezelf en anderen niet uit
afhankelijkheid, maar om ieders intrinsieke waarde.
