De wereld is een spiegel van je eigen geest. Je roept dingen
in je leven op, die je nodig hebt. Plezierige dingen om gelukkig mee te zijn,
maar ook onplezierige dingen om over na te denken en van te leren. Uiteindelijk
gaat het erom vanuit onvoorwaardelijke liefde te leven.
Veel mensen zijn geneigd te denken dat nare dingen je overkomen
door iets buiten je. Maar we leven in een energetisch universum, gelijke energieën
trekken elkaar aan. Door dit mechanisme kan je die energie herkennen en besluiten
deze te veranderen. Zo kan je vervolgens iets anders naar je toe te trekken. Daar
is vaak veel zelfonderzoek voor nodig.
Als je bang bent voor iets in de buitenwereld, ben je
eigenlijk bang voor iets in jezelf. Als je een oordeel hebt op iets in de
buitenwereld, heb je eigenlijk een oordeel op iets in jezelf. Vraag je daarom
af, wat in mij roept deze situatie op? Wat in mij voelt zich verbonden met deze
energie? Realiseer je dat angsten en oordelen een onprettige verbinding laten zien.
Zonder die onprettige verbinding zou je neutraal reageren, of in harmonie blijven.
In die zin is acceptatie van alles wat gebeurt niets anders dan
acceptatie van jezelf, precies zoals je bent. Dus onvoorwaardelijk van jezelf
houden leidt, omdat alles een spiegel is, ook tot een wereld die
onvoorwaardelijke liefde kent. Je hoeft niet op anderen te wachten om dit te
ervaren. Je hoeft alleen maar al je zelfgecreëerde voorwaarden los te laten.
