Renée Merkestijn

In ons tijdbestek worstelen we met vrijheid van meningsuiting. Kijk maar eens naar de gesprekken over wie of wat op social media mag worden toegelaten. 

In eerste instantie maakten mensen zich druk om de censuur die door social media werd gepleegd en moest er meer worden toegelaten.

De laatste tijd draait dat 180 graden om. Overheden vinden juist dat bepaalde meningen meer moeten worden beperkt op social media.

Ze roepen social mediagiganten niet op het matje omdat ze vrijheid van meningsuiting beperken, maar te weinig beperken. Alle vormen van beperking van de vrije meningsuiting, of dit nu van overheden komt of van social media giganten, zijn gevaarlijke ontwikkelingen. 

Het betekent dat mensen bang zijn voor andermans meningen en daar controle op willen uitoefenen. Of dat ze hun mening boven die van anderen plaatsen en controle op die ander willen uitoefenen. Je probeert andere mensen te controleren en te onderdrukken. Dat doen overheden en social media nu zelfs bij elkaar. 

Wat hier nauw mee samenhangt is vrijheid van meningsvorming. We vormen onze mening vaak door te kijken wat de grote groep vindt en uiten vaak alleen dat waarvan we denken dat de grote groep het denkt.  We oefenen controle uit op onze eigen meningsuiting en beperken onze vrijheid. Als groepsmeningen in de openbare wereld uniform worden en we onze mening daarvan af laten hangen, ben je volledig afhankelijk geworden van de meningen van anderen en niet meer vrij en onafhankelijk.

Vrijheid van meningsuiting is een grondrecht. Laten we asjeblieft de grondrechten hoog houden. Een andere mening doet geen pijn en is niet gevaarlijk, behalve als je vindt dat je dit het recht geeft controle op de ander uit te oefenen, of als je de groep het recht geeft om jouw mening te dicteren.