Je kan dingen in je leven en in de wereld alleen veranderen door een innerlijke verandering te bewerkstelligen. Dat
is helaas niet wat we leren. Dat is zeker niet hoe we het maatschappelijk doen. We focussen op uiterlijk, op gedrag, in plaats van op ons innerlijk. We dwingen onszelf en anderen om het anders te doen. We leren om gedrag aan te pakken, maar het (uiterlijk) doen
is slechts een uitvloeisel van innerlijk zijn.
Niet voor niets willen we in relaties alles in afspraken vastleggen om een goede partner te zijn. Niet voor niets krijgen
we maatschappelijk steeds meer wetten, regels, plichten en controles om goede
burgers te zijn. Niet voor niets krijgen we steeds meer reclames en rentewijzigingen om ons koopgedrag te
beïnvloeden. Alles focust op gedrag veranderen en op straffen als dit niet
gebeurt.
Het gevolg is dat mensen hun uiterlijke gedrag soms wel en soms niet aanpassen en
we voortdurend ruzie maken over ons eigen en andermans gedrag. Het leidt per
definitie tot een instabiel en ongelukkig bestaan, als iets niet innerlijk gemotiveerd is.
Een mens kan slechts een vredig en liefdevol leven leiden,
als zijn innerlijk vredig en liefdevol is. Als je jezelf waardeert en anderen
kunt waarderen, inclusief alles.Als je vanuit je innerlijk werkt, hoef je niet
meer na te denken over wat wel mag of moet, je innerlijk wijst je de weg.
Als
je innerlijk contact kan maken met elkaar, in plaats van elkaars gedrag te
willen veranderen, kan je allebei naar je innerlijk kijken en groeien. Dan kan je samen onderzoeken waar de belemmeringen van levensgeluk zitten in de vorm
van angsten en oordelen en het loslaten ervan, wat uiteindelijk ook leidt tot een vrediger en liefdevoller gedrag.
