De fysieke wereld is altijd aan veranderingen onderhevig. In
plaats van boos en angstig te worden daarover, kan je beter vanuit innerlijke rust
reageren.
Emoties komen voort uit onze goed-slecht interpretaties
vanuit lichamelijk en materieel perspectief. We willen overleven, ofwel, we
reageren vanuit onze angst. Angst interpreteert alles als wel of niet goed voor
ons lijf. Onze emoties en reacties volgen die goed-slecht interpretaties. We
reageren niet zozeer op de situatie maar op onze angstige interpretatie ervan.
Omdat het om overleven draait, reageren we vanuit stress.
Bij innerlijke rust reageren we vanuit onze ware aard, zijn
we aangesloten op de bron van alle leven, volgen we de innerlijke leiding. Die
ware aard is rustig, liefdevol en creatief en herkent die ook in andere mensen.
Dan zullen we niet meer het respect voor andere levens verliezen, niet meer reageren
vanuit aanval en verdediging.
Wat we zien in alle ophef, is een collectieve stressreactie.
De ene vindt iets goed, die ander vindt datzelfde weer slecht. De ene reageert
met vechten, de ander met vluchten, een volgende bevriest. Door alle stress
zien we elkaar als bedreiging voor ons leven.
Slechts weinigen keren naar binnen en zoeken aansluiting bij
hun ware aard, de ware aard die we allemaal met elkaar delen. Slechts weinigen
hebben door die stress nog respect voor andermans leven.
Aansluiting bij onze ware aard is de enige manier om in deze
wereld van verandering in rust en vrede te leven.
