Het ego in de mens is altijd bang, omdat hij denkt dat hij alleen maar een kwetsbaar lichaam is. Zijn angsten wil hij niet onder ogen zien, maar projecteert ze op een ander. Die wordt dan de vijand, de schuldige van zijn angsten. Het ego redeneert dat als hij die vijand aanvalt of uitschakelt, zijn angsten verdwijnen. Maar omdat het een innerlijke angst is, verdwijnt die nooit. Dan ontstaat er een patroon, steeds maar opnieuw angst projecteren, vijanden aanwijzen en die weer aanvallen.

Dit e...