We leven in een illusionaire wereld, we leven in een droom. We vertellen onszelf verhaaltjes en spelen deze verhaaltjes met elkaar uit, kiezen daarin onze hoofdrol. Dat noemen we dan ons leven. We gaan vervolgens geloven die persoon in de hoofdrol werkelijk te zijn, identificatie. Het leven lijkt vreselijk echt, inclusief je lichaam en je omstandigheden. Dan wordt het allemaal vreselijk serieus.

Het wordt niet alleen serieus, maar vaak zwaar. Veel mensen verzinnen graag  dramaverhalen om saa...

Continue reading ...

Veel mensen zitten nog vast in wat ze in de transactionele analyse de egoposities Kritische Ouder en Aangepast Kind noemen. De Kritische Ouder bepaalt de maatschappelijke norm en omschrijft het gewenste gedrag en het Aangepaste Kind doet dat en heeft de verwachting dat iedereen dat precies zo doet. Ze raken allebei van streek als het anders loopt dan ze hadden bedacht, als de ene of de andere partij zich niet meer keurig aan de afgesproken rolpatronen houdt.

Die twee vormen samen een gegener...

Continue reading ...

Continue reading ...

Van de week las ik een en ander over groepsprocessen. Er is een heel model of denksysteem ontwikkeld over hoe zoiets functioneert, compleet met rollen, processen en een routebeschrijving naar de ‘perfecte groep’. Je hebt leiders, volgers, zwarte schapen en regels waaraan iedereen zich heeft te houden en dan loopt alles op rolletjes.

Ik lees in de krant over de economie. Ook hier is een model of denksysteem ontwikkeld over hoe zoiets functioneert, compleet met rollen, processen en een route...
Continue reading ...