In onze maatschappij is boosheid een emotie waar een  taboe  op rust. We mogen boosheid niet uiten en liefst niet voelen zelfs. We gaan deze emotie onderdrukken en dit kan nare gevolgen hebben:

* de verdrongen boosheid komt er abrupt uit in de vorm van agressie.
* de verdrongen boosheid keert zich naar binnen en wordt een depressie.

Het is niet de boosheid zelf die tot deze resultaten leidt, maar de onderdrukking ervan.  

Uiten, gepast uiten van boosheid, is beter. Probleem is, dat we dat niet...