Een van de grootste problemen in deze tijd is
schaalvergroting. Zoals op een werkvloer een manager maar zoveel mensen kan kennen
en besturen, zo geldt dit voor overheden en multionationals en wereldwijde organisaties.
Deze kolossen verliezen het contact met de ‘werkvloer’ en worden inflexibel. Globalisering
zorgt voor het ontstaan van kolossen.
Een kolos verliest het contact met mensen, of dit nu burgers
zijn of klanten. De leiding overziet het niet meer, medewerkers overzien het
niet meer. Ze voelen minder empathie met de mensen die ze zeggen te
dienen. Ze ontwikkelen een gezamenlijke beperkte visie, denken te weten wat goed is
voor mensen, al bestaat daar geen contact of voeling mee. Ze proberen die beperkte visie op te leggen aan de mensen via PR en marketing, soms zelfs met oneigenlijke middelen.
De kolos raakt geleidelijk op macht gericht, staat op zichzelf, keert
zich soms zelfs tégen degenen die ze zeggen te dienen. Het wordt een wereldje dat zichzelf in stand houdt en de buitenwereld als vijand gaat zien. Dit gebeurt nu
wereldwijd. In plaats van het contact met burgers en klanten op te zoeken, gaan
de kolossen steeds verder in macht en manipulatie. Ze zijn losgezongen van de
werkelijkheid, maar proberen hun illusionaire werkelijkheid op te dringen aan de rest.
Het komt erop neer dat we in onze drift tot schaalvergroting
de menselijke schaal zijn kwijtgeraakt. Schaalverkleining wordt de manier om
weer tot elkaar te kunnen komen.
