Een mens heeft oneindige mogelijkheden. Alles wat je over
jezelf zegt, is een definitie en daarmee een beperking van wie je kan zijn. Wat we identiteit noemen, is dus je zelf-gecreëerde beperking, een setje van eigenschappen waaraan we willen voldoen.
Nu is dat plaatje prima om bepaalde ervaringen te hebben. Als je
zegt, ik ben aardig, dan kan je ervaren hoe dat is. Maar je zegt ook dat je jouw mogelijkheden
beperkt tot aardig zijn.
Het probleem ontstaat als je een keer niet aardig
blijkt te zijn. Dan voldoe je niet meer aan je eigen plaatje. Dat geeft dan schuldgevoel en je probeert jezelf dan weer ‘in te perken’ tot je weer aan dat plaatje voldoet.
De waarheid is, je bent altijd ruimer dan je plaatje. Ruimer dan welk plaatje dan ook. Dus
accepteer gewoon dat je ook onaardig kan zijn als je jezelf als aardig hebt
benoemd.
Ook hooggevoeligheid is een plaatje. Je bent meer
dan alleen een HSP. Je hoeft jezelf niet te beperken tot alleen de set van eigenschappen
die daartoe worden berekend. Je mag eigenschappen hebben die daar niet bij
horen en hoeft dan niet aan jezelf te twijfelen of je schuldig te voelen of wat ook.
Waar het om gaat, je mag zijn wie je bent. Wat dat ook is.
Je mag elk plaatje kiezen, maar besef altijd dat je ruimer bent dan je
zelfverkozen plaatje.
Je kunt proberen zonder plaatjes te leven, gewoon te zijn wie je bent. Maar als dat niet lukt, neem dan je eigen plaatjes niet te serieus. Besef altijd dat je ruimer bent dan je plaatjes.
