Als je bang bent, zoek je vaak een reden om bang te zijn. Je
vormt dan een oordeel op bijvoorbeeld een persoon.
Dat oordeel verbergt je eigen angsten voor jezelf. Je hoeft
je angsten niet meer te onderzoeken, want het is opeens waar. Die ander is in
je ogen werkelijk gevaarlijk en je angst is dan zogenaamd terecht. Daarmee heb je ook de rechtvaardiging gevonden die ander aan te vallen, waarmee je de illusie hebt dat daarmee je angst weg zal zijn, maar die blijft.
Oordelen verbergen je angsten voor jezelf. Als je je
oordelen opgeeft, kom je terecht bij je angsten. Dat is ook weer eng voor de
meeste mensen. Dus ze houden liever vast aan hun oordeel.
De enige manier om uit dit patroon te komen is je oordelen
los te laten, door aktief te vergeven. En vervolgens je onderliggende angsten te
overwinnen.
Lach eens om het geestelijke spel dat je met jezelf speelt,
angst omzetten in oordeel en hiermee jezelf gevangen houden.
Kijk naar bijvoorbeeld verlatingsangst of angst voor uitsluiting, hoe die je hebben aangezet mensen te beschuldigen jou te hebben verlaten
of jou te hebben uitgesloten. Kijkt naar je angst voor ziekte en tekort, die je
aanzetten andere mensen als besmettingshaard te zien, of als dieven van jouw rijkdom.
De wereld is een reflectie van je geest, ook van je angsten
en oordelen. Je kan dit alleen innerlijk veranderen, waarna de wereld anders
verschijnt. Spreek bijvoorbeeld eens uit: “ik laat alle oordelen en angsten los, daarmee
ben ik vrij.”
