De term projectie betekent dat hetgeen jij gelooft, door de
wereld wordt weerspiegeld. Je noemt het echter jouw realiteit. De buitenwereld
is een reflectie van je innerlijke wereld. Dus als je de uiterlijke wereld zou willen
veranderen, dien je jouw innerlijke wereld te veranderen, want dat is de bron.
Wat we niet beseffen, is dat onze projectie laat zien
wat je (onbewust) wilt, wat onze (onbewuste) waarden zijn. De vraag dringt zich dan op,
waarom zou je vervelende dingen voor jezelf willen zoals gevaren, tekorten, conflicten.
Dat heeft met onbewuste uitgangspunten of overtuigingen te
maken, daarmee kan je onbewuste doelen voor jezelf formuleren. Omdat het onbewust is, zie
je dit niet, denk je dat het je overkomt.
Stel je hebt regelmatig ruzie. Dat wil je toch niet, denk je?
Maar stel dat jouw onbewuste uitgangspunt is, ruzies horen bij het leven en je
leert daarvan voor jezelf op te komen? Dan zeg je onbewust: ik wil een aantal ruzies om beter voor mezelf op te leren komen.
Maar wie heeft jou eigenlijk verteld dat ruzies bij het
leven horen? Waarom zou je niet zonder ruzie voor jezelf op kunnen leren komen?
Waarom zou je sowieso voor jezelf moeten opkomen als je gewoon jezelf bent?
Door zo'n klein onderzoekje heb je jouw onbewuste uitgangspunt bewust gemaakt en kan je het ook loslaten. Met als gevolg dat je dit niet meer op de wereld
projecteert. In dit geval ervaar je minder ruzies.
