Als mensen angsten niet onder ogen zien, projecteren
ze die angsten op andere mensen. De ander wordt in hun ogen de oorzaak van hun
angst, de slechterik, de schuldige. Angst verandert in oordeel en oordeel leidt tot stress en strijd.
Mensen proberen de vermeende slechterik aan te vallen om hun angst kwijt te raken. Ze verdedigen zich tegen de vermeende slechterik, of blijven uit de
buurt. Door de slechte ander en de buitenwereld te controleren, denken ze minder bang
te worden. Dat werkt niet. Zolang de angst innerlijk blijft bestaan, verschijnen er in jouw wereld steeds opnieuw slechteriken die je bang
maken.
Door aanvallen, verdedigen en vermijden
van die zogenaamde slechteriken, wordt de angst niet minder, maar juist groter. Er
ontstaan conflicten met andere mensen en dat maakt je nog banger. Je projecteert nog meer angsten, gaat nog meer in oordeel, verdediging en aanval. Kortom,
de polarisatie neemt verder toe.
Ook collectief worden angsten op anderen geprojecteerd. Dan
wordt niet één persoon als oorzaak en slechterik aangewezen, maar een hele
bevolkingsgroep. Die krijgen allerlei slechte eigenschappen opgeplakt, waarmee deze angstprojecties en het aanvallen,
verdedigen en vermijden worden gerechtvaardigd en polarisatie toeneemt.
Veel mensen zijn bang voor ziekte, dood en armoede en wijzen schuldigen aan, projecteren die angst in de buitenwereld. In plaats van met je vinger te wijzen, kan je beter je angsten innerlijk onder ogen zien. Daarmee trek je jouw projecties terug. Hiermee verdwijnen je
stressreacties, wordt jijzelf vrediger en je houding ten opzichte van andere
mensen eveneens.
Schuldigen aanwijzen en aanpakken lost niets op. Je verspilt
kostbare energie. Gebruik je energie liever om je angsten kwijt te raken en je
problemen praktisch op te lossen. Als je bang bent voor ziekte en dood, zorg
dan dat jijzelf en anderen gezonder kunnen leven. Als je bang bent voor armoede,
zorg dan dat jijzelf en andere mensen welvaart kunnen ervaren. Uiteindelijk willen alle mensen hetzelfde, liefde en vrede.
