Renée Merkestijn

We leven in een wereld waarin mensen hun mening steeds meer als de enige ware mening zien. Die willen ze vervolgens opdringen aan andere mensen. Iedere andersdenkende wordt als gevaarlijk bestempeld en aangevallen. Dit type meningenmens lijkt zichzelf als God de Tweede te zien, maar dan wel als een controlerende en straffende God.

Als je zo in het leven staat, maak je jezelf en anderen doodongelukkig met je meningenstrijd. Het is vrediger in te zien dat niemand op de wereld de waarheid in pacht heeft. Niet de overheid, niet de wetenschap, niet de adviesorganen, niet de politiek, niet jij, niet ik, niemand. We hebben als mens zogezegd niet het niveau van een godheid die alles overziet. Meet je dit dan ook niet aan. Bescheidenheid, plus acceptatie van andere meningen, is de enige weg naar een vredig bestaan.

We zijn allemaal vrij onze mening te vormen en hiernaar te leven, waarbij de enige regel is dat je anderen vrij laat om naar hun mening te leven. Dit zijn de principes waarop mensenrechten zijn gebaseerd en waar van oorsprong de democratie op was gebaseerd. Maar we zijn ver afgedwaald van deze levensvisie.  In onze huidige cultuur vechten we elkaar de tent uit met meningen.

Het enige wat telt als vrij mens, is dat je jouw leven leidt vanuit jouw visie, zonder anderen jouw visie op te dringen. Daarmee ontstaan er minder conflicten. Als het een visie is die vrede en plezier brengt, worden mensen toch wel nieuwsgierig. Goed voorbeeld doet goed volgen. Opdringen van meningen brengt per definitie nooit vrede en plezier.

Ga niet in conflict over meningen, maar laat in je alledaagse leven zien hoe je leeft. Wees de vrede en het plezier die je jezelf en anderen toewenst. 

Geert vanden Bossche legt in een lange video uit, dat we met al onze vaccins zorgen dat het covid virus alleen maar gevaarlijker wordt voor met name gevaccineerde mensen in landen met een hoge vaccinatiegraad.  Hieronder de video die behoorlijk technisch is. https://thehighwire.com/videos/the-vanden-bossche-warning/

Ik zal het daarom kort proberen samen te vatten. We hebben een vaccin dat niet het virus uitschakelt zoals eerdere vaccins maar het onderdrukt. Dit betekent dat het virus gaat muteren onder druk van het vaccin. Het is zelfs zo dat het de antilichamen van het vaccin gaat gebruiken om zichzelf sterker te maken. Dit maakt het onmogelijk 'herd immunity' te bereiken, we blijven de ziekte houden. Zoals ze al zeggen, covid blijft onder ons.

Onder de continue druk van vaccins heeft het virus zich eerst extra besmettelijk gemaakt, de omikron variant. Maar nu komt het, het gaat aan de slag om zichzelf extra viraal te maken, dus ziekmakender. Dit kan al in een paar maanden het geval zijn. Je antilichamen kunnen niet meer doen wat ze moeten doen. Je natuurlijke immuniteit is weg. Dus ook allerlei andere ziektes krijgen meer kans dan ooit.

Je kunt het m.i. enigszins vergelijken met het veelvuldig gebruik van antibiotica, dat zorg dat bacteriën er geen last van krijgen. We lopen meer risico.

Dit betekent dat mensen die gevaccineerd zijn zo kwetsbaar raken, dat ze steeds vaker en steeds ernstiger ziek zullen worden. En omdat de groep die natuurlijke immuniteit kan ondersteunen, de kinderen en ongevaccineerden, te klein is om het virus te laten verdwijnen, zal het heel veel ellende geven. 

 Het enige dat je nog kunt doen als gevaccineerde is antivirale middelen nemen ter preventie, om de virusdruk te verminderen. Denk aan ivermectine of HCQ. Hierdoor krijgt het virus minder kans ernstige vormen aan te nemen.

Dit is de eerste keer in de historie dat we collectief onze immuniteit hebben aangetast. De gevolgen zullen groot zijn. Mensen die met een vaccin veilig dachten te zijn, zullen juist de grootste risico's lopen. Dus zorg dat je je extra beschermt als dit zo is. Kinderen en ongevaccineerden zijn beter beschermd. Die kunnen ook ziek worden, maar veel minder ernstig.

Doen we dit niet, dan is ons voorland dat mensen steeds vaker en steeds ernstiger ziek worden en steeds meer medicijnen nodig hebben om de symptomen te bestrijden. 

Ik hoop van harte dat deze meneer het helemaal fout heeft. Maar ik vind deze informatie belangrijk genoeg om te verspreiden, zodat je zo nodig voorzorgsmaatregelen kunt nemen. 

Mensen zijn vaak verward over de wetten van manifestatie. Het universum geeft je alles wat je nodig hebt. Alleen, het universum geeft je ook wat je denkt nodig te hebben. Vaak houden we met ons denken onze eigen overvloed tegen. We vinden onszelf vaak niet waardevol en staan dan niet open voor ontvangen. Ook focussen we zo veel op wat we denken te missen, dat we niet eens zien wat er wel is. Of we ontvangen iets en denken het niet nodig te hebben en weigeren het.

Vaak worstelen we met moeilijke situaties in ons leven, zien problemen als een gebrek. Het is vaak een uitnodiging om je manier van denken te veranderen. Het laat zien waar je nog denkt in gebrek of waar je jezelf nog als niet waardevol ziet, waarmee je overvloed tegenhoudt. Nare situaties die zich regelmatig herhalen, laten dit soort beperkende denkpatronen zien. Door je denkpatroon te doorbreken, stopt ook deze herhaling van zaken. Dus het universum laat je in wezen zien hoe je meer overvloed kunt ervaren.

Dus de les is, zie jezelf als waardevol,vertrouw dat alles wat je nodig hebt naar je toekomt. Houd het niet tegen. En kom je problemen tegen, zie dit dan als vingerwijzing naar overvloed beperkende patronen.

 

 

Van nature is de mens een liefdevol wezen. Denk maar aan een baby en een heel jong kind. Dat is wie je werkelijk bent.

Ergens onderweg leren we dat wij en anderen niet liefdevol zijn. Daarmee beperken we meteen onze liefdevolle natuur. We leren te geloven dat als we onze natuur volgen, we vast en zeker allemaal slechte dingen gaan doen. Ofwel,  we gaan onze eigen natuur wantrouwen. We leren onszelf  en anderen te beperken, op te sluiten in een kooi, omdat we onszelf  en anderen niet vertrouwen, niet van onszelf en niet van anderen kunnen houden.

Het zijn deze aangeleerde overtuigingen, die ons voortdurend gevangen houden. We denken een kwaadaardige natuur te hebben, zijn voortdurend bezig die vermeende kwaadaardige natuur in onszelf en anderen te bestrijden. Daarmee houd je deze ideeën in stand. Ons mensbeeld is omgeturnd van ‘onze natuur is liefdevol’, naar de leugen ‘onze natuur is liefdeloos’. We gedragen ons naar ons mensbeeld, wat we geloven te zijn, worden we. 

Onderzoek voor jezelf welke van de twee je gelooft. Geloof jij dat als jij je natuur volgt, je liefdevol zult zijn of liefdeloos? Houd je simpelweg van jezelf of niet? Probeer contact te maken met je liefdevolle natuur, met hoe je in het leven stond als ukkie, laat alle aangeleerde wantrouwen naar jezelf en anderen los. Zie jezelf weer als het liefdevolle wezen dat je van nature bent.

 

 

HSPs zullen het vast gemerkt hebben. De energie begint te veranderen. We gaan wereldwijd naar een lichtere frequentie toe.

Dit betekent dat je de lagere frequenties niet meer kunt verdragen. Je wordt hierdoor aangezet je eigen frequentie te verhogen en zaken met lage frequenties te mijden. Je komt soms voor verrassingen te staan. Dingen die je jarenlang normaal vond of verdroeg, betekenen opeens minder voor je of staan je zelfs tegen. Dit kan grote veranderingen in relaties of werkzaamheden geven.

De veranderingen betreffen ook slechte gewoonten. Je mopperde er misschien jaren op, maar kon ze nooit aanpakken. In lagere frequenties gebruik je vaak moeizame wilskracht wat weerstand geeft, in hogere frequenties wordt het een gemakkelijke flow. Het is genoeg om de wens of intentie uit te spreken en hulp te vragen. Dan zet de verandering zich op korte termijn in, zonder dat je vreselijk je best moest doen.

Je zult tevens merken dat je sneller negatief reageert op laagfrequente energie. Dit kan zich uiten in negatieve emoties als frustratie of angst. Je negatieve emoties laten de negatieve energie zien van datgene waar je je op richt.  Als je naar oorlogsbeelden kijkt en boos wordt, laat dit je zien dat oorlog een laagfrequente, boze energie is, die je door te kijken in jezelf activeert. Het is jouw vaak onbewuste besluit geweest je frequentie te verlagen. Richt je zodra je negatieve emotie merkt als je naar iets kijkt, iets leest of ergens over praat, bewust op een hogere frequentie. Verbind je niet langer met de lage energie, want dan raak je uitgeput.

Richt je ook in de digitale wereld op positieve energie, bijvoorbeeld op spirituele berichten en video’s over je hobby’s. Houd je niet voortdurend bezig met het negatieve wereldgebeuren, dat verlaagt je frequentie. Beter is het je frequentie verhogen, zo verander je het wereldgebeuren in positieve zin.

Meer dan ooit is het belangrijk goed met je energie om te gaan. De eenvoudigste tip is: volg altijd je positieve gevoelens en emoties, doe dingen waar je blij en gelukkig van wordt. Dan verhoog je je energie en die van de hele aarde. 

 

Door alle problemen in de wereld, zal de voedselproductie afnemen. Er komen geen meststoffen meer uit Rusland, dus er zal minder voedsel verbouwd kunnen worden. De Oekraïne heeft minder graan gezaaid, terwijl dit land de graanschuur van Europa was. Nederland is sterk afhankelijk van importeren van voeding, al beseffen we dit vaak niet.

Door corona en oorlog zijn transportlijnen verstoord, of het vervoer houdt door de maatregelen of de hoge kosten helemaal op. Door maatregelen die we tegen Rusland nemen, wordt Nederland net zo goed getroffen. We leven in een wereld die gebaseerd is op globalisering, alles en iedereen is afhankelijk van elkaar geworden. Nederland al helemaal, die heeft zich sterk gespecialiseerd op exportproducten die veel geld opleveren en is minder gericht geweest op productie van voeding voor eigen mensen. Daarnaast is productie duurder door de hoge energieprijzen, veel bedrijven kunnen het niet meer opbrengen.

Door bovenstaande en het al jaren aanzetten van de geldpers (in wezen hetzelfde als leven van je creditcard) hebben we te maken met een torenhoge inflatie. Evenveel en volgens de toenmalige berekeningen zelfs meer dan in de crisis van de jaren 30 van de vorige eeuw. Dit betekent bij 15-20% inflatie, dat jouw 100 euro over 3 of 4 jaar nog maar 50 euro waard is. Het eten dat erl al is, is haast niet te betalen en je hebt er simpelweg minder geld voor.

Dus hoe ga je daar dan mee om?

Op korte termijn kan je voeding inslaan, maar dat is meestal niet voldoende om jaren van te leven. Wat je wel kunt doen is voedsel verbouwen in eigen tuin of in een eigen of gezamenlijke moestuin. Je kunt kippen of konijnen houden, zelf of samen met anderen. Zo kan je via eieren of via de slacht aan proteïnen komen. Steun ook lokale boeren en voedselbedrijven, zodat er lokaal veel voeding beschikbaar blijft.

Ook is het handig je spaargeld te investeren in zaken die van blijvende waarde zijn. Denk aan goud of zilver of materiële zaken, zoals een stukje grond. Denk zeker ook aan zonnepanelen of alternatieve verwarming zoals een petroleumkachel. Want de energieprijzen gaan razendsnel omhoog en de energievoorziening is verstoord geraakt. Dus probeer te zorgen voor diversiteit in je energievoorziening voor warmte, koken, licht. Denk aan aanschaf van spullen die je voor voeding kunt ruilen, of leer vaardigheden aan die andere mensen in tijden van schaarste goed kunnen gebruiken.

Wacht er niet te lang mee, hoe langer je wacht, hoe minder je geld waard is. Dan heb je minder te besteden, zelfs al heb je nog steeds hetzelfde briefje van 100 in je handen.

Veel mensen zullen dit wellicht als doemdenken zien. Laten we hopen dat ze gelijk hebben, dat alles weer goed komt op korte termijn. Maar het is in mijn ogen beter voorbereid te zijn. Want de geschiedenis laat  dit soort ups en downs steeds  opnieuw zien, goede en slechte tijden. Alleen zijn we in het westen niet meer zo op slechte tijden ingesteld, we hebben het jaren goed gehad.

 

 

 

 

In deze tijd wordt de werking van het egoïsche denken steeds duidelijker. Het ego ziet aanval en straf altijd als de enige oplossing voor al zijn problemen.

In de Correspondent wordt bijvoorbeeld gesteld: ‘Inmiddels is er een ongeëvenaard zwaar pakket aan sancties tegen Rusland van kracht.  Ze zijn het voornaamste wapen van het Westen in deze oorlog. Dat is te begrijpen: de alternatieven zijn onaantrekkelijk of vrijwel onmogelijk. Aan tafel met Rusland is, gezien de gruweldaden en de inzet van verboden wapens,  nu ondenkbaar.’

Voor wie is onderhandelen ondenkbaar? Voor het ego. Die heeft Rusland als de vijand en gruwel bestempeld en gaat in de aanval en gaat straffen, onder het mom van ‘het kan niet anders’.  Het kan altijd anders. Het moet anders. Want als we het ego laten overheersen, zal er nooit vrede zijn. Dan blijven we elkaar wederzijds als ‘vijand en gruwel’ verklaren en blijven we conflict zoeken.  Het westen vindt Rusland een gruwel en Rusland ziet het westen als gruwel, zolang vanuit het ego wordt gedacht.

Een van de trucjes van het ego is, te beweren: ‘ik wil niet oordelen, maar ik moet wel, want de ander oordeelt mij en doet lelijk tegen mij.’ Maar het verbergt hiermee het feit dat hij andermans ego veroordeelt, wat ook een oordeel is. Er is maar één uitweg, oordeel opschorten, omdat oordeel tot conflict leidt.

Oordeel is iets anders dan onderscheid. Onderscheid ziet wat wel of niet liefdevol gedrag is, maar oordeel verklaart vervolgens de hele mens tot goed of slecht. Onderscheid corrigeert bepaald gedrag, probeert erover te praten, oordeel verkettert de hele mens om zijn gedrag. Dan is er niet meer te praten.

Ons egoïsche denken deelt de hele wereld in vrienden en vijanden in en vindt dat hij de vijanden moet aanvallen en straffen. De  wereld laat ons zien waar ons probleem ontstaat. We zijn maar niet in staat te stoppen met oordelen, met elkaar aanvallen en straffen. Zo ontstaat er nooit vrede.

Elk spiritueel geschrift wijst op het probleem van oordeel. Als voorbeeld de bijbel. Eten van de boom van goed en kwaad is onze keuze te willen oordelen, de keuze voor het egoïsche denken. We zijn niet uit het paradijs verstoten, maar zijn er door ons oordelende denken zelf uit gelopen. We hebben hiermee onze geestelijke vrede opgeofferd en zijn de verloren zoon geworden die naar huis zal moeten terugkeren, door oordeel op te geven. Thuis worden we met liefde ontvangen, zonder enig oordeel.

Een van onze grootste vrijheden, vrijheid van meningsuiting, staat onder druk.  De laatste jaren krijgen steeds meer mensen in het openbare leven moeite met meningen die anders zijn dan de hunne. Censuur komt steeds meer voor, ook in Nederland.

Censuur kan je zien als een egospel. Het ego voelt zich bedreigd door andere meningen, is volledig geïdentificeerd met zijn eigen mening en wilt zelfs geweld gebruiken tegen zogenaamde vijanden. Hij ziet andere meningen als aanval op zichzelf en gaat daarom zelf in de aanval. Het egospel is nooit onschuldig, daar vallen altijd slachtoffers bij.

Vrijheid van meningsuiting is een grondrecht. Ieder mens mag zijn mening uiten. Je hoeft het ergens niet mee eens te zijn, je kunt uitleggen waarom je anders denkt, maar het is niet de bedoeling dat je iemand de mond snoert of aanvalt.

Censuur is een aanval op de vrije mens. Het belemmert ons in onze ontwikkeling, omdat we ons als mens en mensheid juist door die verschillende visies ontwikkelen. Zonder andere visies stagneert onze ontwikkeling. Dan leef je in een bubbel.

Ga niet mee in de onderdrukking van meningen, luister niet naar het ego dat bang is van andere meningen. Besef dat alle mensen juist met al die verschillende meningen bijdragen aan de ontwikkeling van ons allemaal.

In een complexe wereld is het soms lastig alles te overzien. Precies om deze reden zijn er honderden adviseurs en adviesorganen. Het probleem met veel van die adviseurs en adviesorganen is, dat ze de neiging hebben op de directeursstoel te gaan zitten. Dan gaan ze de besluiten nemen, die de directeur zou moeten nemen. De meeste mensen zijn daarnaast geneigd advies met leiding te verwarren. Die vinden het ook wel prettig dat iemand anders de leiding neemt.

In ons persoonlijke leven zien mensen artsen en advocaten niet als adviseurs, maar dragen de leiding vaak aan hen over. 
Op wereldniveau gebeurt dit net zo goed. De van oorsprong adviesorganen zoals de WHO, RIVM, WEF, IMF, etc. hebben die shift gemaakt. Degenen die werkelijk de leiding dienen te nemen, het parlement namens de bevolking, draagt deze leiding steeds vaker over aan deze adviesgroepen.

Het is voor adviesorganen verleidelijk om op de stoel van de directeur te gaan zitten. Het geeft macht en invloed en aanzien en je krijgt meer geld toegestopt als de leiding aan jou wordt overgedragen. Het is voor mensen en dus ook voor politici verleidelijk, want je kunt je dan verschuilen achter die adviesorganen. “Mijn adviseur zei het, daarom deed ik het.” Wat in wezen een ontkenning van de verantwoordelijkheid is. Ook zijn er mensen en dus ook politici die het advies negeren, maar beweren het advies te volgen, een andere manier om verantwoordelijkheid af te schuiven.

De wereld is altijd een reflectie van onze manier van onze manier van denken, de wereld is een spiegel. Iets in ons is geneigd om de leiding over ons leven aan adviseurs over te dragen, om niet zelf de volledige verantwoordelijkheid te nemen. Maar als het mis gaat, moet jij het zelf oplossen, dus zorg dat je zelf de leiding houdt.

Het is oké om advies in te winnen over je persoonlijke leven of wereldwijd over de maatschappelijke koers, maar uiteindelijk ben je altijd zelf degene die beslist. Houd deze scheidslijn tussen adviseur en directeur altijd scherp in de gaten. 

 

 

 

 

In vervolg op de blogs over projecties en boosheid.

In onze maatschappij wordt (zoals eerder beschreven) boosheid onderdrukt, waardoor deze zich opbouwt en vulkanisch wordt en vaak op iemand wordt geprojecteerd, waarop die vulkanische boosheid wordt ontladen.

Omdat boosheid te maken heeft met grenzen aangeven, is onderdrukking van boosheid vaak ook onderdrukking van je vermogen grenzen aan te geven. Als iemand je aanraakt en je dit niet wilt, duw je die persoon weg en zegt: ‘Blijf van me af!’ Als gezonde boosheid niet mag van jezelf kan je daar moeite mee krijgen. 

Onderdrukte boosheid geeft ogenschijnlijk vrede, maar het betekent vaak tevens dat jouw grenzen veel te makkelijk worden overschreden. Mensen die macht willen over anderen, hebben er belang bij dat andere mensen hun boosheid onderdrukken, omdat ze hun grenzen dan niet meer goed bewaken en meer toelaten dan goed voor ze is.

Onderdrukte boosheid wordt echter steeds vulkanischer en komt een keer tot een uitbarsting. Dit is vaak ongericht. Dat ongerichte is voor mensen met macht niet altijd wenselijk. In dat geval zullen ze een zondebok aanwijzen, waarop al die opgebouwde boosheid wordt gericht. Dan worden die zondebokken het slachtoffer van al die opgebouwde woede. Dat is het principe waar veel dictators misbruik van maken, denk aan Hitler en de Joden. Zo houden ze zelf hun macht in stand.

Het enige wat je als mens kunt doen om werkelijke vrede te krijgen, is je boosheid en je vermogen om grenzen aan te geven te omhelzen. Hiermee bouwt de boosheid zich niet in je op tot vulkaanniveau, maar kan ook niet meer misbruikt worden. Dit komt doordat je op een gezonde boze manier je grenzen aan durft te geven, maar ook nee durft te zeggen tegen het aanwijzen van zondebokken.

 

 

 

 

De meeste mensen vinden boosheid slecht. Deze emotie zullen ze onderdrukken, maar wat je onderdrukt, wordt alleen maar sterker. De onderdrukte boosheid wordt als een soort vulkaan in je. Waardoor je er nog banger van wordt, het nog meer onderdrukt en het nog sterker maakt in jezelf.

Alles wat we slecht vinden in onszelf en onderdrukken, projecteren we ook nog eens op de ander. Die ander is de boze persoon en maakt ons boos. Die gaan we aanvallen. Al onze onderdrukte boosheid, die hele vulkaan, komt dan tot eruptie en wordt gericht op die ander. Daardoor zijn we als mens in staat tot de meest afschuwelijke dingen.

We vinden boosheid vooral eng wegens de vulkanische kracht, maar die vulkanische kracht wijst slechts op onderdrukking. De kwalijke gevolgen wijzen op projectie van die onderdrukte en vulkanische boosheid op anderen.

De enige manier om dit soort erupties te voorkomen, is boosheid in jezelf te accepteren. Boosheid in zijn normale vorm geeft grenzen aan, wat gezond is, daar is niets mis mee. Als je boosheid onderdrukt, onderdruk je tevens je vermogen grenzen aan te geven.

Wat je accepteert, zal je niet onderdrukken, zal je niet in kracht laten toenemen, zal je niet projecteren op een ander en niet uitstorten op die ander. 

 

 

Mensen neigen alles in goed en slecht te verdelen. We hebben een beeld van wat goed of slecht is. Het goede moet je doen, het slechte moet je laten. 

Het probleem ontstaat als we het slechte in onszelf ontkennen. Wat je ontkent, ga je projecteren op een ander. Hierdoor ontstaat het beeld, ik ben goed en de ander is slecht. In plaats van het slechte in jezelf te veranderen, probeer je het slechte in die ander te veranderen. Door dat zo te doen versterk je de ontkenning in jezelf.

Je gaat de ander zelfs straffen voor iets wat je in jezelf veroordeelt en op hem hebt geprojecteerd.  Je vindt het  oké om die ander te straffen, kan lelijk gedrag en zelfs geweld tegen die ander goedpraten. Je maakt jezelf wijs dat het slechte niet in jezelf maar in die ander zit. Je maakt jezelf wijs dat je slecht tegen die persoon mag doen om hem te bewegen het goede te gaan doen. Die ander doet dit echter net zo goed.

Als X en Y ruzie hebben, zeg X tegen Y dat Y  slecht is en Y zegt tegen X dat  X slecht is. Dan gaan beiden in de aanval, gaan beiden dat geprojecteerde slechte in die ander bestrijden, in plaats van in henzelf. Zo kunnen beiden in ontkenning blijven. In het groot gebeurt dit nu met Poetin. Mensen verklaren zichzelf tot goed en Poetin tot slecht. Poetin verklaart zichzelf tot goed en ons tot slecht.  Vervolgens gaan beiden in de aanval en rechtvaardigen het voor zichzelf die ander kwaad te doen. 

Het komt er op neer dat alles wat je in de ander als slecht verklaart, iets is wat je in jezelf ontkent. Dus alles wat je over Poetin zegt, zegt iets over jezelf, wat je slecht vindt van jezelf en vervolgens probeert te ontkennen. Onderzoek altijd je projecties. 

We kunnen alleen in een vredige wereld terechtkomen, als we allemaal onze projecties terugtrekken. Want het zijn nu juist onze projecties die voor conflict en oorlog zorgen, dus het slechte in de wereld veroorzaken. We bestrijden onze eigen projecties, vinden het gerechtvaardigd de ander slecht te verklaren en slecht te behandelen.  

Als je niet van jezelf kunt houden, zal je alles wat in jou leeft indelen in goed en slecht en het slechte projecteren op een ander, die ander vervolgens bestrijden.  Die ander doet dat net zo. We zullen allemaal met onszelf moeten beginnen. Van onszelf houden, van zowel de goede als de slechte kanten, dan stoppen de projecties en ontstaat vrede. Dan reageren we niet meer vanuit onze projecties en reageren niet meer voortdurend met angst en woede op andermans projecties.

 

 

 

In alles wat we denken, zeggen en doen, trainen we onze geest om het de volgende keer net zo te doen. Houd daarom in de gaten of dit liefdevol is of minder liefdevol. Alles wat je regelmatig herhaalt, wordt waar voor jou.

In onze maatschappij ligt de nadruk op het minder liefdevolle en we neigen daarin mee te gaan. Daarmee trainen we onze geest in minder liefdevol denken, praten en handelen. Dan ga je jouw leven als minder liefdevol ervaren en je gaat deze patronen herhalen. Dan wordt ook de wereld minder liefdevol.

Je kunt het zien als een steentje in de vijver gooien. Of je er nu een liefdevol steentje in gooit, of een niet zo’n liefdevol steentje, de energie ervan breidt zich steeds verder uit als rimpels over het wateroppervlak.

Als je geen steentje in de vijver gooit, blijft het oppervlak van je geest rustig.

Als je er een liefdevol steentje in gooit verspreidt zich liefde in je leven en dat van anderen.

 

 

 

Ziekte heeft meestal te maken met een gebrek aan plezier en liefde in je leven. Plezier en liefde laten letterlijk de energie stromen. Maar we werpen vaak zelf allerlei blokkades op geestelijk. Als je weet wat de blokkade is, kan je die wegnemen, weer meer liefde en plezier kan ervaren, dan vindt healing plaats.

We werpen onbewust blokkades op, omdat we er winst mee denken te hebben. Ziekte heeft zo een functie, het laat je wat zien. Als voorbeeld:

• Ziekte kan verwijzen naar slachtofferschap. Als jij in eigen ogen slachtoffer bent, neem je geen verantwoordelijkheid voor je leven. Je hoeft van jezelf geen uitdagingen aan te gaan en hoeft dus ook niet je volledige potentieel te ontwikkelen. Ziekte kan erop wijzen dat je het leven nog niet aandurft, je liever slachtoffer voelt.
• Ziekte wijst tevens op angst veranderingen aan te gaan. Zolang je ziek bent, hoef je hier van jezelf niet over na te denken. Je bent vastgelopen, maar neemt de stappen niet om weer in beweging te komen. Je zet jezelf via ziekte in de wacht, stelt veranderingen uit.  Je wilt herstel om op de oude voet door te gaan, terwijl je beter op een nieuwe voet kunt doorgaan na herstel.
• Ziekte kan ontstaan omdat je er iets van te leren hebt. Door ziekte moet je bijvoorbeeld opeens geduldig met jezelf zijn, leren niet zoveel van jezelf te eisen.  Je ontwikkelt de karaktereigenschappen geduld en begrip. Dit zal bijvoorbeeld voorkomen als je altijd maar doordraaft in je leven, nooit eens geduldig en liefdevol bent naar jezelf toe.

Ziekte valt weg als je de oorzaken wegneemt van de ziekte, doorziet wat het je wilt zeggen en de lessen integreert in je leven. In de voorbeelden te leren het leven aan te durven, veranderingen door te voeren, betere eigenschappen in jezelf te cultiveren. Dan gaat het weer stromen.

Door dit te doen, ben je kortweg liefdevoller naar jezelf geworden en heb je meer plezier ontwikkeld. En liefde en plezier zijn healing.

Van een kleuter verwacht je niet dat hij algebra volledig beheerst. Je veroordeelt hem daar niet op en weet dat het mettertijd komt.  Je weet dat hij nog niet zover is, maar hij het potentieel heeft en dit verder zal ontwikkelen.

In zekere zin zit de mensheid in de kleuterklas als het om liefde gaat. We beheersen liefde nog niet, maar het potentieel is er en we zullen dit verder ontwikkelen. Alleen hebben we de neiging elkaar te veroordelen dat we op kleuterniveau zitten. Dat is hetzelfde als een kleuter op zijn kop geven als hij een algebrasom niet kan oplossen.

Veel innerlijke strijd vindt plaats door teveel te verwachten van jezelf en anderen, in deze kleuterschool van liefde. Mensen raken van streek als ze de niet zo liefdevolle zaken zien, gaan oordelen en gaan daardoor minder liefdevol reageren. Kleutertje geeft kleutertje op de kop.

We zitten met zijn allen in de kleuterschool van liefde. Probeer het vak liefde te leren, maar wees niet teleurgesteld als jij of anderen nog niet het niveau van de universiteit hebben bereikt. Inzien dat we nog veel te leren hebben, is iets anders dan jezelf en anderen op hun niveau te veroordelen.

Vijandsbeelden worden gecreëerd. Door mensen slecht te verklaren, bijvoorbeeld door te roddelen over iemand. Collectief door een bepaalde groep mensen slecht te verklaren, bijvoorbeeld de Marokkanen, ongevaccineerden of de Russen.

We zijn geneigd bewust of onbewust in dit vijandsbeeld te geloven en ernaar te leven. We zullen die gecreëerde vijanden mijden of aanvallen. Veel mensen nemen het collectieve vijandbeeld over en sluiten groepen als Marokkanen, ongevaccineerden en Russen uit of vallen ze zelfs aan.

Zelfs als we twijfelen aan het vijandsbeeld, neigen we in het uitsluiten of aanvallen te volharden. Vaak omdat we bang zijn anders zelf als vijand te worden gezien. Daarom conformeren we ons aan degenen die het vijandsbeeld promoten en volgen hun instructies. 

We hebben een dubbele moraal. We laten medemensen met alles meedoen, behalve als die medemens is aangemerkt als de vijand. Dan zeggen we, jij mag niet meedoen, want men zegt dat jij niet mee mag doen. Ik kan niet anders, dat is nu de regel en ik wil geen conflict. De meeste mensen doen braaf wat men van bovenaf oplegt, men veroordeelt de mensen die men zegt te moeten veroordelen. Ze houden zo het vijandsbeeld in stand.

De enige uitweg is geen enkel vijandsbeeld van andere mensen als het jouwe te accepteren. Degenen die het vijandsbeeld creëren hebben daar belang bij. Persoonlijk en collectief omdat jij die promoters meer geeft dan de zogenaamde vijand, meer macht, geld, aandacht. 

 Hun grootste wapen is jou te doen geloven in een vijand en in je gedrag te laten conformeren aan hun vijandsbeeld. Dan ga jij namens hen de strijd aan met iemand met wie je zelf geen strijd hebt. Je laat je voor andermans karretje spannen.

Zoek altijd het achterliggende belang. Waarom willen mensen dat jij de ander als een vijand ziet?

 

 

 

Spiritueel gezien leven we als een avatar in een spelwereld, het is een illusie, maar we noemen het realiteit. Je denkt dat jouw avatar jou is en dat de spelwereld echt is. In werkelijkheid stuurt onze geest je avatar en kiest ook het spel uit. Wat je avatar doet en meemaakt, is een reflectie van wat in je geest plaatsvindt. Daarmeer leer je de inhoud van je eigen geest beter kennen.

Dit is een verantwoordelijkheid, die we graag vermijden. We zeggen liever dat dingen ons overkomen. Als we voor een gewelddadig spel kiezen, zeggen we graag dat we dit niet wilden. Maar je hebt er in je geest voor gekozen, ook als dit in je ogen ‘elders’ of 'door anderen' plaatsvindt. Alles wat je meemaakt ontstaat in je geest.

Als iets in jezelf of iets in de wereld je niet bevalt, dien je je eigen geest te veranderen. Daarmee verander jij je avatar en de uiterlijke wereld, de verandering laat zich altijd in deze spelwereld zien.

Als je ellende ervaart, zit er een bepaalde keuze achter. Een deel van je geest zoekt dit en focust hierop en doet het ontstaan. Vraag je af waarom je dit doet. Vraag je ook eens af waarom je denkt dat je er niets aan kunt doen.

In wezen zijn we allemaal gaan geloven dat onze geest zwak is, terwijl deze in werkelijkheid zo krachtig is dat hij deze hele aardse ervaring doet ontstaan.

Focus je geest daarom voortdurend op wat je prettig vindt, op wat je wel wilt. Focus op vrede, plezier, creativiteit, wijsheid, eenheid. Dan verschijnt dit in je persoonlijke leven en uiteindelijk in het collectieve leven.

 Je hart volgen en dingen doen waar je blij van wordt, is niet egoïstisch, zoals sommige mensen denken, integendeel. We zijn unieke wezens, ieder mens dient zijn/haar geluk op geheel eigen manier te vinden en zal daarmee een bijdrage aan het geluk van anderen zijn. Als jij boekhouder wordt terwijl je liever reisleider bent, voel jij jezelf onprettig en je collega’s en klanten zullen het contact evenmin prettig vinden, omdat je het werk met minder liefde doet.

Om de vergelijking met het lichaam en cellen weer te gebruiken, we gaan om een aantal redenen tegen ons hart in. Stel jij bent een hartcel:

·         Aanpassing. Het is als hartcel niet de bedoeling een longcel te worden, iets gaat doen wat niet bij je past. Want dan draag je als hartcel niet meer bij aan het organisme via jouw specifieke talenten, je pompt geen bloed meer rond.

·         Opoffering. Het is niet de bedoeling dat je als hartcel zuurstof weigert, jezelf opoffert voor andere cellen. Want dan functioneer je als hartcel niet meer goed en het geheel uiteindelijk evenmin.

·         Egoïsme. Het is niet de bedoeling dat je alle zuurstof van de longcellen als hartcel voor jezelf opeist, want dan sterft het hele organisme en jij uiteindelijk ook.

·         Aanvallen. Het is niet de bedoeling dat je als hartcel andere cellen aanvalt, want dat ondermijnt het organisme waar jij toe behoort en je valt in wezen jezelf aan.

Kortom, als je je hart volgt, volg je jouw spirituele doel en natuurlijke behoeften, waarmee je bijdraagt aan het geheel. We vertalen bijdragen vaak beroepsmatig, maar dit hoeft niet. Je bent een bijdrage als vrijwilliger, mantelzorger, goede vriend of vriendin, buur of lid van een vereniging, maar ook door er gewoon te zijn. Omdat we in deze maatschappij veel uren werken, is het wel belangrijk een beroep te kiezen dat bij je past, ofwel daarin je hart te volgen.

Wil je het boek "Omgaan met hooggevoeligheid' bestellen, dan kan dit tot de verschijningsdatum van 14 april 2022 met korting via de uitgever. Daarna geldt de normale prijs.

5.1.1 Onbewuste overtuigingen

Veel van onze gedachten en overtuigingen zijn onbewust. Ze zitten in onze geest en ze beïnvloeden ons dagelijks, maar we zijn de relatie tussen denken, emoties en handelen uit het oog verloren. Onze geest heeft al vanaf de geboorte informatie opgenomen via ervaringen en opvoeding/school. Dit vormt onze automatische piloot, onze routines in denken, emoties en handelen. Je bent echter vergeten waarom je dingen doet zoals je ze doet. Op het moment dat je de onbewuste overtuigingen bewust maakt, kun je ze veranderen, waarmee je ook je emoties en gedrag verandert.

Een paradigma is een complete set aan overtuigingen, die je denken, emoties en handelen zullen beïnvloeden. Het komt erop neer dat mensen via deze lens van overtuigingen naar de wereld kijken: we interpreteren alles wat we waarnemen. Wat we realiteit noemen, is in wezen onze persoonlijke of collectieve interpretatie van de werkelijkheid.

De persoonlijke overtuiging ‘kijk uit voor vreemde mensen, want vreemde mensen kunnen het slecht met je voorhebben’ is bijvoorbeeld een kind-gedachte die in je volwassen leven onbewust kan belemmeren. Je bent wat wantrouwig tegen nieuwe mensen, zonder de reden te kennen. Je benoemt het als ‘ik word altijd wat nerveus bij ontmoetingen’‘ of als ‘‘ik kijk graag de kat uit de boom.’‘ Maar elk gedrag is op een overtuiging gebaseerd.

De collectieve overtuiging dat ratio belangrijker is dan gevoel, zorgt dat mensen hun gevoelskant minder aandacht geven, minder ontwikkelen, minder tonen. Vervolgens verklaren ze dat mensen rationele wezens zijn en dienen te handelen vanuit ratio. De maatschappij richt zich meer op ratio dan op gevoel. Niet omdat ratio belangrijker is, maar omdat men ratio belangrijker vindt, een overtuiging.

Wil je het boek "Omgaan met hooggevoeligheid' bestellen, dan kan dit tot de verschijningsdatum van 14 april 2022 met korting via de uitgever. Daarna geldt de normale prijs.

1.1 De vier kenmerken van hooggevoeligheid

Elaine Aron heeft de vier belangrijkste fysieke en psychologische kenmerken van hooggevoelige mensen als volgt benoemd:

·         sensorische (= zintuiglijke) sensitiviteit

·         emotionele intensiteit

·         diepgaande verwerking

·         overprikkelbaarheid.

Dit kun je als volgt vertalen. Je zenuwstelsel laat meer en genuanceerder zintuiglijke prikkels door dan bij de meeste mensen. Je neemt meer waar. Prikkels roepen emoties op, want emoties zijn reacties op prikkels. Die emoties worden bij een HSP sterker beleefd dan gemiddeld, zowel de positieve als de negatieve emoties. Er zijn daarmee relatief méér prikkels en emoties te verwerken bij eendere gebeurtenissen dan bij niet-HSPs. HSPs verwerken prikkels en emoties ook nog eens op diepgaander wijze. Als de verwerking niet goed lukt om wat voor reden dan ook, kan het zenuwstelsel overprikkeld raken, ofwel overbelast. Bij overprikkeling functioneer je lichamelijk en psychisch tijdelijk minder goed. Dit geheel van kenmerken zorgt dan ook dat HSPs wat voorzichtiger zijn dan de grote groep mensen, dat ze liefst eerst nadenken voor ze reageren om onnodige risico’s te vermijden.

De vier kenmerken in detail:

Sensorische gevoeligheid betekent dat je zenuwstelsel méér prikkels en ook genuanceerder prikkels doorlaat. Je zintuigen zijn gevoeliger dan gemiddeld. Je bent als HSP daardoor een uitstekende waarnemer. Je hoort meer, proeft meer, ziet meer, voelt meer, ruikt meer als ook meer nuances. Je neemt meer waar van de wereld en van je eigen lichaam, zoals pijn of honger. Kortom, de waarneming is zowel intern als extern beter ontwikkeld dan gemiddeld.

Emotionele intensiteit betekent dat de emoties die door prikkels worden opgeroepen intenser zijn dan gemiddeld, ze worden sterker beleefd. Enerzijds kunnen hooggevoelige mensen intens genieten, anderzijds kunnen ze intens lijden. Dit kan relatief gezien sterkere ups en downs op het emotionele vlak brengen.

Diepgaand verwerken. Al die sterke prikkels en emoties moeten fysiek en psychisch worden verwerkt. Dat gebeurt op diepgaander wijze dan gemiddeld. Het verwerken van met name nieuwe ervaringen en besluiten nemen op basis hiervan kost relatief gezien meer tijd. Maar het diepgaand verwerken leidt tevens tot relatief grotere kennis en levenservaring. Besluitvorming kost op den duur minder tijd.

Diepgaand verwerken vindt niet alleen achteraf plaats, maar ook vooraf. Je herkent dit bij HSPs aan ver vooruit denken, goed willen voorbereiden en in rekening willen houden met alle mogelijke factoren. Dit maakt HSPs meestal zorgvuldiger in hun keuzes. Mede hierdoor hebben ze vaak hoge normen en waarden.

Overprikkelbaarheid. Het nadeel van de combinatie van de eerste drie kenmerken ontstaat wanneer de prikkels en emoties te groot worden en/of als het verwerken ervan niet goed mogelijk is, bijvoorbeeld door tijdgebrek. In zo’n geval raakt het zenuwstelsel overprikkeld, overbelast.

Een overbelast zenuwstelsel functioneert minder goed en heeft rust nodig om te herstellen. Door overprikkeling functioneer je minder goed dan anders. Je kunt niet meer goed nadenken, kunt emoties minder goed reguleren, lichamelijk is het vaak zwaarder. De positieve kanten van je hooggevoeligheid komen bij overprikkeling onder druk te staan.

Het werkt averechts om lang door te gaan bij overprikkeling. Je komt dan sneller in de valkuilen (= het woordje té komt voor de kenmerken te staan) van de eerste drie kenmerken terecht. In plaats van gevoelig, raak je té gevoelig, ofwel overgevoelig. In plaats van zorgvuldig raak je té zorgvuldig, dus pietepeuterig of perfectionistisch.

Het werkt twee kanten op. In de valkuilen komen vergroot de kans op overprikkeld raken. Overprikkeld raken zorgt andersom dat je sneller in je valkuilen komt. Daarom is het belangrijk je kwaliteiten te herkennen en te versterken en bijbehorende valkuilen te leren vermijden. Leer vooral overprikkeling te vermijden.

Overprikkeld zijn is een overbelast zenuwstelsel dat tijd nodig heeft om te herstellen, om rust vraagt. Overprikkeling kan gepaard gaan met stress, al hoeft dat niet per se. Stress is willen vechten, vluchten of verstarren in reactie op gevaar. Je lichaam en geest focussen zich volledig op gevaar en dreiging. Stress raak je alleen kwijt door actieve beweging. Overprikkeling en stress vragen dus om een andere aanpak, stress vraagt om actie en beweging, overprikkeling vraagt om herstel en rust.

Overprikkeling kan stress geven, omdat je het minder goed functioneren van lichaam en geest als bedreigend kunt ervaren. Andersom kan stress je zenuwstelsel te veel op scherp zetten, waardoor het overbelast en overprikkeld raakt. Het komt daarom vaak voor dat HSPs zowel gestrest als overprikkeld zijn. Dan is de beste aanpak éérst bewegen/ontladen tegen de stress en daarna rust nemen tegen de overprikkeling. Stress vraagt actieve beweging om stress te ontladen, overprikkeling vraagt rust om te herstellen.



Wil je het boek 'Omgaan met hooggevoeligheid' bestellen? Tot de verschijningsdatum van 14 april 2022 kun je dit boek met korting bestellen via de uitgever. Daarna geldt de normale prijs. 

Het leven is een opeenvolging van verschijnen en verdwijnen. De energie neemt een bepaalde vorm aan en die vorm verdwijnt weer, er komt iets anders voor in de plaats. Die vormen komen voort uit één groot energieveld en bestaan binnen één groot energieveld. Dit verschijnen en verdwijnen creëert onze beleving van tijd en vorm, ofwel alle tijdelijke vormen.

Met onze menselijke waarneming zijn we gericht op de tijdelijke vormen en minder op het energieveld dat daaraan ten grondslag ligt. We verliezen ons besef van eenheid en eeuwigheid. Als je meer naar het veld leert kijken en minder naar de losse vormen, wordt het rustiger in je leven. Je bent minder geïdentificeerd met tijdelijke vormen, leeft vrediger. 

Dit verschijnen en verdwijnen vindt plaats op alle niveaus, mentaal, emotioneel, fysiek, in omstandigheden.

• Iedere gedachte komt op in het veld en verdwijnt weer.
• Iedere emotie komt op in het veld en verdwijnt weer.
• Iedere lichamelijke ervaring komt op in het veld en verdwijnt weer.
•  Alle omstandigheden komen op in het veld en verdwijnen weer.

Je kunt letterlijk leren meer op het onderliggende en achterliggende energieveld te letten en minder op de losse verschijningsvormen. Alles wat verschijnt is tijdelijk. Wat werkelijk belangrijk is, is de eenheid en het eeuwige.

Probeer eens bewust ‘langs’ je gedachten, emoties en fysieke ervaringen heen te kijken, probeer het energieveld erachter te zien. Hierdoor kom je in contact met de eenheid en het eeuwige. Dit kan je doen met je innerlijke tijdelijke vormen zoals gedachten en emoties, maar ook letterlijk met de uiterlijke fysieke vormen. 

Zie de gedachten en emoties en fysieke verschijningsvormen als rimpelingen in het energieveld.

Als voorbeeld een korte meditatie. Je maakt jezelf stil en leeg, focust op het grote energieveld. Doe dit eerst nog met ogen dicht en met de focus op je ademhaling.

• Elke keer als er een gedachte opkomt, zeg je vriendelijk en zonder enig oordeel: “Oh, een gedachte” en keert terug naar je ademhaling.
• Elke keer als er een emotie opkomt, zeg je vriendelijk en zonder enig oordeel: “Oh, een emotie” en keert terug naar je ademhaling.  
• Bij fysieke reacties of omstandigheden, zeg je vriendelijk en zonder enig oordeel: “Oh, een vorm” en keert terug naar je ademhaling.

Na enige tijd kan deze oefening ook met ogen open. Na nog wat meer oefening pas je het toe in je alledaagse leven. Bij alles waar je neigt te reageren op of vanuit de tijdelijke vorm, benoem je dit vriendelijk en zonder oordeel en keert terug naar de innerlijke stilte en leegte.  

 

 

 

 

 

Bange mensen projecteren hun angsten op de buitenwereld, angst verandert in oordeel. En als je een oordeel hebt, val je dat aan wat je oordeelt, als een manier om je angsten kwijt te raken. Dan ontstaat er oorlog. Maar het hele idee van oorlog is slechts een projectie van je angstige geest. Momenteel zijn mensen erg bang, daarom via projectie ook erg oordelend en maar al te bereid tot oorlog. Alleen biedt dit geen oplossing, maar versterkt het probleem.

Een betere manier is je angsten onderzoeken en loslaten. Pas dan stop je de projectie ervan, dan stop je oordeel en oorlog. Aanval biedt geen oplossing, omdat je slechts met je eigen angstprojecties in gevecht bent. Het is een schaduwspel. De vijand bestaat niet buiten je, maar zit binnen jezelf in je angsten en oordelen en je geloof dat aanval een oplossing is.

In plaats van luisteren naar je angsten en bezig zijn met je projecties, kan je je beter in jezelf keren om je innerlijk vertrouwen te vinden, je innerlijk kompas. Dat is alleen te volgen als je je angsten en oordelen loslaat en vertrouwen hebt.

We hebben allemaal het aangeboren vermogen om ons innerlijk kompas te volgen. Leer luisteren naar je intuïtie, inspiratie en gevoelens, gebaseerd op eenheid, liefde en waarheid. Hierdoor ga je anders reageren en weet je wat je moet doen op het moment dat dit nodig is. Dan hoef je dus ook niet meer bang te zijn.

 

 

Het is in deze tijd heel lastig te ontdekken wat waar is. Het beste kan je naar je gevoel luisteren en dus niet naar je emoties. Emoties overrulen je gevoelens, je intuïtie en meestal ook je gezonde verstand.  

Je emoties zijn reacties op prikkels en kunnen op en neer gaan, afhankelijk van wat je waarneemt en hoe je dat interpreteert. Dat is wat je emotioneel voor waar aanneemt op enig moment.

Dat geldt ook voor wat men je voorschotelt vanuit emotie. Dan neem je iemands interpretatie van de waarheid over. Emoties kunnen daarom bespeeld worden.  Veel media maken van dit principe gebruik. Je kunt zelfs worden opgehitst.

Zodra er bij jou negatieve emoties ontstaan in reactie op nieuws, boosheid, angst, verdriet, medelijden, frustratie, weet je al zeker dat je emotioneel reageert, niet vanuit je gevoel. Dan ken je de waarheid niet.

De waarheid kan je alleen ontdekken door innerlijk rustig te worden. Je emoties tot bedaren te laten komen.

De vragen die je altijd moet stellen is, waarom willen mensen dat ik emotioneel reageer? Wil ik me  emotioneel laten leven door al dat emotioneel getinte nieuws, of volg ik mijn gevoel?

Gevoelens als rust, vrede, dankbaarheid, plezier, vertrouwen, begrip, wijsheid etc. verwijzen naar de waarheid.  Het is in deze rare tijd van belang dat we dat allemaal doen. Innerlijk tot rust komen, ons niet laten leiden door emoties.

 

 

We zijn gewend in elk conflict partij te kiezen. Partij kiezen hoort bij de dualiteit. We verdelen de mensheid in goeden en slechten. In ons denken, praten en handelen versterken we zo het conflict, dragen energetisch bij aan het conflict.

Het is beter te leren onpartijdig te zijn in je denken, praten en handelen. Zo draag je bij aan de vrede, zo stijg je uit boven de dualiteit. Dualiteit ontstaat als je denkt dat de hele wereld buiten jou bestaat. Dat vertaalt je brein dan in twee dingen:

·       * Ik moet mijn geluk uit die wereld halen (geld, liefde, macht) omdat ik alleen ben en tekort kom. Angst.

·       * Ik moet me tegen ongeluk dat vanuit de wereld komt verdedigen (aanval, verdediging, concurrentie, gevaar). Oordeel.

De wereld reflecteert slechts je denken.

·      * Als jij denkt dat je dingen moet halen, blijf je altijd op zoek en kom je altijd tekort.

·       * Als jij denkt dat je je moet verdedigen, leef je altijd in strijd.

Elk conflict is een uitnodiging het duale denken te overstijgen en voor vrede te kiezen. Daarmee reageer je vanuit liefde en eenheid en verdwijnt het conflict. Je draagt er niet meer aan bij in je denken, woorden en handelen. 

Het ego in mensen zoekt en vereert de dood. Dat zie je in ons ‘amusement’ (oorlogsfilms, schietspelletjes).  Dat zie je in de echte wereld.  Het ego bestrijdt zijn angst voor de dood door andere mensen uit te schakelen of te doden.

De held is degene die een ander mens doodmaakt om een zogenaamde goede reden.
De vijand is degene die een ander mens doodmaakt om een zogenaamd slechte reden.

Maar in werkelijkheid zijn er geen goede of slechte redenen. Er is nooit een rechtvaardiging voor doden. Ook het verhaaltje 'als ik hem niet dood maak, maakt hij mij dood', houdt oorlog in stand. Want beide partijen redeneren zo. 

Het ego in mensen is niet liefdevol, maar angstig en oordelend en vereert de dood. Want hij gelooft dat de dood van de ander hem zal bevrijden van zijn angsten en het bevestigt zijn oordelen. Al zal het ego dit ten stelligste ontkennen, steeds weer redenen verzinnen, steeds anderen beschuldigen, om zijn visie in stand te houden

Zolang je niet inziet dat een deel van jouw bewustzijn de dood zoekt, blijft dit onbewust en woekert het door. Hoeveel oorlogen moeten nog volgen, eer je inziet dat het ego in jou oorlog zoekt en er op honderden manieren aan bijdraagt, in gedachten, in woorden en in daden.

Hoeveel oorlogen moeten nog volgen, eer je het ego loslaat en voor vrede en eenheid kiest in al je gedachten, woorden en daden? Pas als je het onbewuste streven naar de dood bewust wordt en loslaat, kan je werkelijk leven. Dan verliest de dood al zijn ogenschijnlijke macht.

 

 

 

De gewone mensen zijn de geldbron voor een selecte groep mensen, ik noem ze even grooteigenaars. Mensen betalen grooteigenaars voor allerlei producten. Zo worden grooteigenaars rijker, de gewone mensen worden armer.

Oekraïne heeft veel producten waar mensen grof voor willen betalen. Veel grooteigenaars willen dat land, eigenlijk die producten, wel in handen krijgen. Daarom voeren Rusland, EU en de VS strijd. Wie wint, krijgt de producten in handen en kan deze duur aan mensen verkopen.

Het trieste is, als grooteigenaars oorlog voeren, brengt dit extra kosten mee, die de gewone mensen ook nog eens mogen betalen. Door de oorlog, gaat de prijs van die producten razendsnel omhoog. Dat is dubbel winst voor de winnaar, maar dubbelop betalen voor de gewone mensen.

De politiek ondersteunt vooral grooteigenaars, niet de mensen die het geld betalen, niet de gewone mensen. De gewone mensen in Rusland, Oekraïne, Europa of VS leiden er  financieel onder en humanitair evengoed.

Wie er ook wint, de gewone mensen betalen de oorlogskosten en betalen straks de drastisch gestegen prijzen. De gewone mensen zijn altijd de dupe. Want betalen zul je, in het huidige economische stelsel.

Alles heeft maar één doel, de rijken worden rijker, de allerrijksten nog rijker en mensen betalen dit, de armen worden armer.

Het is de laatste jaren populair om mensen uit te sluiten van de Nederlandse maatschappij.  Eerst Islamieten, toen ongevaccineerden, nu Russen. Russen die al jaren in Nederland wonen, mogen niet eens meer meedoen met de wandelvierdaagse.

Als de politiek een bepaalde bevolkingsgroep als gevaarlijk aanmerkt, staan mensen in de rij om hun medemensen te verketteren.  Mensen worden op één grote hoop geveegd en vijandig benaderd. De nuance en de medemenselijkheid verdwijnt. Duizenden of miljoenen Individuele mensen worden buitengesloten.

Het wordt tijd dat we ons niet laten gek maken door politieke verhalen over allerlei ‘gevaarlijke mensen’. Daar zitten politieke en economische belangen bij, die belangen zijn vaak niet in het belang van de individuele, gewone mensen.

Elk gewoon mens kan zomaar opeens als gevaarlijk worden aangeduid, als de wind politiek en economisch anders gaat waaien. Mensen die nu andere mensen uitsluiten, kunnen straks zelf aan de beurt zijn.

Helaas worden we verleid om onze tijd en energie te investeren in oorlog. Oorlogen worden nooit gevoerd om de gewone mens te beschermen. Het gaat altijd om de belangen van machthebbers. Elke keer als je partij kiest, draag je bij aan de oorlog.

Kies daarom vrede!

Het is verleidelijk om mee te doen in het egoïsche goed en slecht spel, dat is wat oorlog is. Je benoemt je medemens als slechterik en gaat hem slecht behandelen. Die ander doet hetzelfde en voila, oorlog. Beide partijen geven de ander de schuld en doen alsof ze niet anders kunnen dan oorlog voeren.

Is het niet eens tijd om hier bovenuit te groeien?

Herinner je dat jij energetisch altijd bijdraagt aan het collectieve veld.

• Als jij voor de oorlog bent, of voor de ene en tegen de ander kiest, versterk je het collectieve oorlogsveld. Dat is dualiteit. 
• Als jij voor vrede bent, voor ieder medemens kiest, versterk je het collectieve vredesveld. Dat is eenheid.

 

 

 

Vroeger had je hippies, nu heb je wappies. Allebei vragen ze aandacht voor belangrijke waarden die in de maatschappij ondergesneeuwd zijn geraakt. Het status quo van de goegemeente wordt door deze groepen aangevochten en dat roept weerstand op.

De goegemeente wilt die kritische stemmen onderdrukken, wat bij die groepen weer tot meer weerstand leidt. Polarisatie is het gevolg. Beide groepen worden zo steeds extremer en kunnen elkaar niet meer vinden.

In de sixties zorgden de hippies dat ondergesneeuwde waarden in onze maatschappij werden geïntegreerd, al ging dat met heel veel gedoe gepaard. Datzelfde zal nu ook gebeuren, al zal dat net zo goed met veel gedoe gepaard gaan.

Lennon's "Give peace a chance" staat voor een belangrijke waarde, die we kunnen gebruiken om uit het conflict te komen. De vraag die we moeten stellen is niet, wie is goed of wie is fout, dat geeft oorlog. De vraag is, welke waarden zijn in onze maatschappij ondergesneeuwd? Hoe kunnen we deze waarden in overleg weer een deel van ons leven maken?

Misschien meer vrijheid, gelijkheid en broederschap? Dit zijn onvervreemdbare rechten van de mens, die je niet eerst hoeft te verdienen, waarvan niemand hoeft te worden uitgesloten.

 

Wij worden opgevoed met het idee dat wijzelf HIER zijn, al het andere DAAR is, een idee van afscheiding. Daarom is in onze beleving geluk altijd DAAR te vinden, komt ongeluk altijd DAAR vandaan. Jij bent altijd HIER en alle andere mensen, de natuur en zelfs god zijn altijd DAAR. Allemaal los van jou.

Hiermee creëer je een wereld als een projectiescherm. Je staat alleen in een onveilige wereld en dient je eigenbelang om dat geluk DAAR naar HIER te halen. Alles DAAR dat angst veroorzaakt, wordt veroordeeld en verder naar DAAR geduwd of aangevallen.

Op het moment dat je beseft dat alles wat bestaat ÉÉN is met jou, valt de afscheiding weg, valt de projectie weg. Dan is er geen HIER en DAAR meer, valt alles samen. Dan verdwijnt de angst en het oordeel.