Renée Merkestijn

* Mijn agenda loopt voortdurend vol. * Ik ben met 1000 dingen tegelijk bezig. * Ik krijg niets op tijd af. * Het is niet zo goed gelukt als ik wilde. * Er valt regelmatig wat om. * Ik kom maar niet aan belangrijke dingen toe.
* Tijd voor ontspannen is er niet. * Ik zie mijn vrienden te weinig.

Herken je dit? Wat is er aan de hand? Ik noem het gevangen zijn in de gekte van de dag.
De oorzaak? Geen keuzes maken of niet de juiste keuzes maken.

Als je niet kiest, krijg je het simpelweg te druk.

We hebben de neiging dit statement om te keren! Dan zeggen we: "Omdat ik het zo druk heb, valt er voor mij niets te kiezen!" Daar vinden we ook genoeg bewijzen voor. "Mijn kinderen en partner hebben nu eenmaal aandacht nodig. Ik moet al mijn afspraken altijd nakomen. Ik heb nu eenmaal een drukke baan." Je vertelt jezelf en anderen hoe druk en zwaar het is, hoe weinig je er aan kan doen en gaat vervolgens op de oude manier verder. Zo verandert er niets.

Een van de redenen om niet te kiezen, is de angst voor verlies.
* Je bent bang je partner, je kinderen,  je familie te verliezen ofwel hun liefdevolle aanwezigheid.
* Je bent bang je baan, je geld, je huis te verliezen ofwel je zekerheid en comfort.
* Je bent bang niet goed genoeg te zijn, ofwel zelfvertrouwen en zelfliefde.
* Je bent bang je imago of status te verliezen, ofwel het perfecte beeld dat je in de wereld zet.
Zo zijn er nog veel meer angsten.

We zijn geneigd te kijken naar wat we verliezen als we kiezen.
We kunnen beter kijken naar wat we winnen als we kiezen! 
 
Wat heb je te winnen als je keuzes maakt?
* Je hebt meer tijd voor de mensen die belangrijk voor je zijn en geeft en ontvangt meer liefde.
* Je kan je beter focussen in werk en andere bezigheden en beleeft er meer plezier aan.
* Je merkt dat je dingen wel goed aankan en krijgt meer zelfvertrouwen.
* Je gaat voor dat wat echt belangrijk is voor jezelf en vindt meer vervulling.

Wat kan je doen?
* Zet op een rij welke angsten je weerhouden om keuzes te maken.
* Schrijf op wat het je allemaal kost aan energie, levensvreugde, contacten, tijd, etc..
* Kijk wat de winst is als je wel (de juiste) keuzes maakt.
* Maak de keuzes en voer ze stap voor stap uit. 

Heb je hulp nodig bij het maken van keuzes, neem dan eens contact op voor een verhelderend coachgesprek. En misschien is de cursus Eerste Hulp bij Stress ook wel iets voor je.
Energiewerk & Healing, www.reneemerkestijn.com

Cursussen, workshops
najaar en winter 2012/2013

Huiskamersessies helderziende waarnemingen, Siberisch stenenorakel en Lenormandkaarten: Elke 3e donderdag van de maand.
Workshop Waarzeggen. Diverse methoden, kaarten, pendelen, helderziend waarnemen Zaterdag 27 oktober 2012.
Workshop levensverhaal schrijven.  Zondag 4 november 2012
Cursus Bronkracht. Intuïtief tekenen en schrijven. Vrijdagmiddag 23 en 30 november en 7 december 2012.
Maak je Geluksboek voor 2013. Vrijdag 28 december 2012.
Cursus Energetisch sterk. Jezelf energetisch beschermen en healen. Woensdagmorgen 9 en 23 januari 2013.
Cursus Gevoelige balans. Omgaan met hooggevoeligheid/HSP.
Donderdagmiddag 14, 28 februari en 14, 28 maart 2013.
Workshop Lenormandkaarten. Zondag 3 maart 2013.

Beurzen

PCP Beurs Assen Zondag 28 oktober2012.
Beurs Alteveer/Kerkeveld. Zaterdag 3 november 2012.
Ladies Event Rabobank Zuidlaren. Donderdagavond 6 november 2012.
Mystica beurs Roden, Zondag 18 november 2012.

We kunnen onszelf gigantisch voor het blok zetten, door te zorgen dat we het in onze eigen ogen altijd fout doen. Dat komt door een combinatie van dit soort gedachten:  

Je vindt dat je alles perfect moet doen. Tegelijk vind je dat je nooit goed genoeg bent.

Stel je besluit niets te doen. Dan vind je jezelf waarschijnlijk niet perfect.
Stel je besluit wel iets te doen. Dan besluit je na afloop waarschijnlijk dat het niet goed genoeg was.

Kortom: het is fout, of het is fout.

Je vindt dat je niet mag zondigen. Tegelijk lees je in de bijbel dat een mens per definitie een zondaar is.

Stel je begaat een zonde in jouw ogen. Dan bewijst dit waarschijnlijk dat je een zondaar bent.
Stel je besluit keurig te leven. Dan vind je jezelf waarschijnlijk nog steeds een zondaar.

Wederom: Het is fout, of het is fout!

Met dit soort gedachten creëer je voorwaarden waar je per definitie niet aan kunt voldoen. Je zet jezelf hiermee altijd en eeuwig voor het blok.

Als je merkt dat er onvrede is in je leven, kijk dan eens of je dit soort gedachten creëert. Kijk waar je jezelf voor het blok zet, omdat er eigenlijk maar 'twee' opties overblijven, het is fout of het is fout. Er zal nooit een oplossing zijn!

Je maakt jezelf hiermee doodongelukkig.  Vervang die gedachten eens door een reëler beeld van jezelf en van mensen in het algemeen. Zet jezelf niet voor het blok!

Heb jij het ook zo druk? Kom je niet toe aan zaken die belangrijk voor je zijn? Dan is het handig om via dit schema kritisch naar je bezigheden te kijken. Dit is vaak zowel confronterend als verhelderend.  

Hoeveel tijd besteed je aan dingen die echt belangrijk zijn?

De kunst is je leven zo in te richten dat je met leiderschap bezig bent.
 
Ik vind dit een hele mooie term, leiderschap.

·         Leid je het leven dat belangrijk voor je is, in overeenstemming is met jouw doelen?

·         Ben je de leider over jouw eigen leven, neem je de verantwoordelijkheid in eigen hand?

Als ‘kan wachten’ verandert in ‘uitstellen’ dan  schuiven deze zaken op naar dringend en belangrijk, ofwel dan creëer je een crisis of deadline in je leven.

·         Als je niets doet aan je visie, planning en zelfontplooiing, bereik je niet datgene wat je graag wilt. Dan kun je bijvoorbeeld in je werk niet meer meekomen met alle gevolgen van dien: van onvrede tot dreigend ontslag, van zware studies als inhaalslag tot overhaaste beslissingen op carrièregebied.  

·         Als je niets aan relaties opbouwen doet, leidt dit ook tot crisis, namelijk een  breuk of scheiding.

·         Bij zelfontplooiing hoort ook tijd voor jezelf nemen, rust nemen. Ook hier geldt, als je dit uitstelt leidt het tot crisis, namelijk ziekte, stress of burn-out.

Je zult als je naar dit schema kijkt misschien ontdekken dat je veel bezig bent met onbelangrijke zaken. Meestal gaat dit ten koste van het kwadrant leiderschap.  Je zou graag nog een studie of hobby doen, maar je komt daar maar niet aan toe.  Je zou graag vaker bij je kinderen zijn, maar het is te druk.

Begin ten eerste eens met alle onbelangrijke zaken te schrappen. Dan hou je al heel wat tijd over.
Als er een crisis is, doe hier dan eerst wat aan.

Belangrijker is, te zorgen dat er geen crisis of deadline meer wordt gecreëerd door elke dag bewust tijd te besteden aan leiderschap. Stel geen dingen uit en besteed minder tijd aan onbelangrijke zaken. Vaak krijg je het meteen minder druk. Soms blijft het ook druk, maar dan vind je meer vervulling in je leven omdat je bezig bent met datgene waar het echt om gaat voor jou!

 Vind je dit blog interessant? Ik heb nog meer tips om stress in je leven te vermijden. Kijk eens op mijn website bij de cursus Eerste  Hulp bij Stress. Zie www.reneemerkestijn.com, cursussen.

Omgaan met stress stap voor stap.

1. Herken de situaties die jou stress geven, benoem ze zo concreet mogelijk.
Hoe concreter je ze benoemt, hoe makkelijker je oplossingen kan vinden.

Niet ‘mijn relatie geeft me stress’, maar ‘Als mijn partner zijn sokken niet opruimt en moppert en klaagt over zijn werk, dan schiet ik in de stress.’

Niet ‘mijn bedrijf geeft me stress,’ maar ‘ koude acquisitie doen vind ik doodeng en geeft stress.’

Niet ‘ik ben ontslagen’ maar ‘Ik ben ontslagen en ben bang dat ik niet meer aan de bak kom omdat ik zo weinig diploma’s heb.’

2. Onderscheid welke situaties je echt kwijt kan en welke niet.
Er is een verschil tussen kwijt kunnen en kwijt willen/durven. Waar je tegenaan loopt als je dit gaat onderzoeken heeft te maken met zelfkennis, overtuigingen, angsten,  normen en waarden.

Ga je met tegenzin elke dag een kop koffie drinken bij een klagende buurvrouw? Moet dit en zo ja waarom?

Neem je de baan omdat je je vereerd voelt, terwijl deze niet bij je past. Moet dit en zo ja waarom?

Ga je samen met je vriendin naar een warm land, terwijl je de hitte fysiek niet aankan? Moet dit en zo ja waarom?

Als je kind ziek is en lastig, wil je dit kind zelf natuurlijk niet kwijt en kan je gaan kijken hoe je de situatie kan veranderen, zie 4.

3. Zeg nee tegen situaties die je echt kwijt kan.
Vaak stuit je bij deze stap op angsten. Vind je nee zeggen eng,  eerlijk zijn angstig, hoort iets op een bepaalde manier, lijd je gezichtsverlies?

Je kan je eeuwig klagende buurvrouw vertellen dat je niet meer komt. Wat houdt je tegen? Is dit het waard om die stress voor te blijven ondergaan?

Je kan nee zeggen tegen de baan die niet bij je past en ook nooit passend zal worden voor jou. Wat houdt je tegen? Is dit het waard om die stress voor te blijven ondergaan?

4. Verander de overige situaties. Doe iets aan de omstandigheden of aan jezelf.
Hier stuit je vaak op angsten en beperkende overtuigingen. Ben je bang te worden afgewezen, niet capabel genoeg te zijn, voor jezelf op te komen? Vind je dat je alles zelf moet doen of juist dat de ander het moet oplossen voor je?

Als je nieuwe baan niet helemaal past, praat met je werkgever over een andere taakinvulling, zorg voor een aanvullende opleiding, vraag om ondersteuning, alles waardoor het minder stressvol voor je wordt.

Als je koude acquisitie eng vindt, huur iemand in die het voor je doet, of ga op een training om hier beter mee om te gaan.

Je kan hulp vragen bij het verzorgen van je zieke kind, of zorgen dat je andere taken uitbesteedt zodat op die manier de stress minder wordt.

5. Ken je innerlijke stressfactoren.

Als je snel gestrest bent bijvoorbeeld als gevolg van hooggevoeligheid, faalangst, trauma of wat ook, zorg dan dat je hier mee om leert gaan. Volg een training in omgaan met hooggevoeligheid of het opbouwen van zelfvertrouwen. Ga in therapie om trauma's  te verwerken.

Ook zelfkennis is belangrijk. De ene mens is graag veel alleen, de ander is juist graag onder de mensen. Als de situatie afwijkt van jouw persoonlijke behoefte, raak je gestrest. Kijk waar je behoefte ligt en zorg dat je je leven erop aanpast. Pas je niet zomaar aan andermans behoeftes aan.

6. Ken de stressfactoren uit je omgeving.

In een drukke of veelbewogen periode is er meer stress dan normaal. Denk aan een nieuwe baan, ontslag, pensioen, ziekte, geboorte van een kind, verhuizing, scheiding, overlijden. Zorg dan extra goed voor jezelf en zoek waar nodig hulp! Neem je voorzorgsmaatregelen. Boek bijvoorbeeld alvast een weekeindje weg na een drukke verhuizing.

7. Zorg voor evenwicht in je leven tussen spanning en ontspanning.

Stress kan ontstaan als er teveel gebeurt, maar ook als er te weinig gebeurt voor je gevoel. Zorg voor een goede mix tussen uitdaging en rust. Dat is voor iedereen anders. Daarom wil ik eindigen met het belangrijkste punt om stress te voorkomen: Ken jezelf.  

8. Ondersteuning

Als je ondersteuning nodig hebt bij het hanteren van stress, kijk dan eens op mijn website www.reneemerkestijn.com. Omgaan met stress is een van mijn specialisaties. Of het nu gaat om stress door grote veranderingen, vanwege pijnlijke ervaringen, door negatieve overtuigingen, het simpelweg niet weten wat je wilt in je leven of omdat je misschien hooggevoelig bent.  Wees welkom om er samen met mij naar te kijken.

In onze maatschappij is boosheid een emotie waar een  taboe  op rust. We mogen boosheid niet uiten en liefst niet voelen zelfs. We gaan deze emotie onderdrukken en dit kan nare gevolgen hebben:

* de verdrongen boosheid komt er abrupt uit in de vorm van agressie.
* de verdrongen boosheid keert zich naar binnen en wordt een depressie.

Het is niet de boosheid zelf die tot deze resultaten leidt, maar de onderdrukking ervan.  

Uiten, gepast uiten van boosheid, is beter. Probleem is, dat we dat niet hebben geleerd, juist omdat er zo’n taboe op rust.

Boosheid heeft vaak te maken met grenzen stellen. Als je boos wordt, is er meestal  een grens bereikt of overschreden.

Als je op een gezonde manier met boosheid omgaat, zou je wellicht zeggen: ‘Ho even, tot hier en niet verder.’  Het is dus een fantastisch waarschuwingsmechanisme om je te vertellen dat er iets niet in orde is. Als boosheid echter niet mag, of grenzen stellen niet mag, ga je jezelf meestal eerst opfokken.

Opfokken. In je hoofd raas en tier je echter door hoe slecht ze je hebben behandeld. Je haalt er van alles bij, situaties uit het verleden, de onrechtvaardigheid van het leven. Je voelt haat, vernedering, besluit mensen te vermijden of de waarheid te zeggen.  Je raakt steeds gefrustreerder. Je versterkt de energie, maar vindt tegelijk dat het niet mag. Als je dit patroon kiest, kan dit leiden tot de genoemde agressie of depressie.

Als je in zo’n situatie bent geraakt, is het belangrijk om de onderdrukte boosheid eerst te ontladen. Je bent sowieso te opgefokt om een redelijk gesprek aan te gaan over jouw grenzen.

Ontladen doe je dus als je beseft dat je boosheid te lang hebt onderdrukt of als je merkt dat jij jezelf aan het opfokken bent.  

Ontladen. Ontladen zorgt dat de overmatige boosheid die zich in je systeem bevindt op een goede manier wordt afgevoerd. Dit kan je doen door bijvoorbeeld met een stok hard op kussens te meppen, een boksbal te lijf te gaan, sporten met de intentie je boosheid af te voeren of bijvoorbeeld net doen als of je ballen naar iemand gooit met woorden als pak aan, hier, pats! Dit doe je dus zonder anderen erbij te betrekken, zonder je op anderen af te reageren.

Je zal merken dat je de boosheid al snel als pure energie gaat voelen. Je kan er zelfs lol in krijgen en uiteindelijk kan je moe en tevreden eindigen. Er is namelijk niets mis met energie of boosheid. Het is het onderdrukken ervan wat tot problemen leidt.

Na de ontlading kan je ook rustiger kijken naar wat je dwars zit en wat je er aan kunt doen. Bijvoorbeeld een gesprek aangaan over jouw grenzen en leren om op een gezonde manier met je boosheid om te gaan.

De eerste keer dat ik iets over aura’s hoorde had ik daar als jong meisje een beeld bij van een grote doorzichtige bol die mijn lichaam omringde. Mijn lichaam bevond zich in dat grote ei. Mijn ‘ik’, mijn bewuste geest, bevond zich ergens in mijn lichaam, al wist ik niet precies waar. Ik voelde me een soort ruimtevaarder op aarde, veilig, maar ook wat afgescheiden van zowel mezelf als de wereld. Dit beeld en de bijbehorende beleving werd later bijgesteld.

Ik creëerde door de jaren heen steeds nieuwe beelden over mezelf en de wereld aan de hand van kennis en ervaringen. Mijn doel was begrijpen hoe het mysterie van het leven in elkaar zat. Hoe meer ik wist, hoe groter het mysterie werd.  Vroeger ergerde me dat, het mysterie moest en zou worden ontrafeld. Tegenwoordig hou ik van het mysterie, van het niet weten, van de zoektocht.

Elk beeld dat we vormen lijkt de waarheid, totdat het verandert en er een nieuw beeld en een nieuwe waarheid ontstaat. We stellen de beelden van onszelf en de wereld persoonlijk en collectief voortdurend bij. Kijk maar eens naar je eigen historie en naar de geschiedenis van de mensheid.

Helaas hechten we soms zo sterk aan een bepaald beeld, aan die gecreëerde waarheid, dat we elkaar hierom bestrijden.  Als we beseffen dat beelden door de tijd heen voortdurend veranderen, wordt de drang naar strijd minder. Dan blijft over het verlangen deze mysterieuze ontdekkingstocht samen te beleven.

Onze beleving, ons bewustzijn van onszelf en de wereld, wordt goeddeels bepaald door beelden, zelfbeeld en wereldbeeld. Als je vindt dat alle mensen slecht zijn, creëert dat een andere beleving dan wanneer je vindt dat alle mensen goed zijn.

Wat onze hersenen doen, is zaken die niet in ons zelfbeeld en wereldbeeld passen uitfilteren. Dit beperkt onze ervaring en bevestigt ons ook nog eens in onze waarheid van dat moment. We beleven de waarheid die we zelf hebben gecreëerd.  Ook beperken we ons handelen tot datgene wat bij dat specifieke beeld hoort. We scheppen onze eigen werkelijkheid!   

We stellen onze beelden bij naarmate onze kennis en ervaring toenemen, meestal geleidelijk, soms abrupt, bijvoorbeeld door crisissituaties. Zodra ons zelfbeeld en wereldbeeld veranderen, verandert onze beleving mee. Dan passen we onze filters en ons handelen daar namelijk weer op aan.

Als we ons niet gelukkig voelen, zijn het vaak de beelden, onze waarheden van dat moment, onze overtuigingen, die ons beperken en ongelukkig maken zowel op persoonlijk als op collectief niveau.  We kunnen deze beelden onderzoeken en bijstellen en daarmee onze beleving, onze ervaring veranderen. Zo nemen we ons leven in eigen hand.  

Kijk eens naar jouw beelden van de werkelijkheid en onderzoek de invloed die ze op je beleving, je ervaringen hebben.  Als het je niet bevalt, start dan met het veranderen van je beelden.  Hoe? Daarover later meer.

Het leven kent veel verrassingen, leuke en minder leuke. Onverwachtse tegenslag brengt veel stress met zich mee.  

De spanning ontstaat ten eerste omdat je onverwachts actie moet ondernemen. Je had er  niet op gerekend dat zoiets zou gebeuren. Het brengt je tijdsplanning en regelmaat in de war.  Dingen waar je mee bezig was kunnen ook nog eens omvallen. Zeker als je iemand bent die behoefte heeft aan orde en regelmaat, kan dit al heel wat stress geven.

Je moet vaak zonder goede voorbereiding actie ondernemen. Snel nadenken en handelen is vereist, wat extra druk op de ketel zet. Dit kan je onzeker of paniekerig maken, zeker als je zelfvertrouwen niet zo heel groot is.

Vaak zijn het situaties die je niet eerder aan de hand hebt gehad.  Je weet niet wat je moet doen. Je zelfvertrouwen wankelt. Je kan in de schrik niet goed verzinnen aan wie je hulp of informatie zou moeten vragen. Het prioriteiten stellen valt je moeilijk.

Wat er bijkomt is dat we voor ons geestesoog allerlei rampen gaan voorstellen. Dat negatieve gevoel kunnen we nog eens versterken door tegen onszelf te roepen dat we altijd al pech hebben en slachtoffer zijn.

Er zijn mensen die anders reageren op tegenslag. Ze zien tegenslag als onderdeel van het leven en reageren er nuchter en rustig op. Sommigen zien tegenslag zelfs als een uitdaging, een manier om zichzelf op de proef te stellen. Weer anderen bedenken zich bijna automatisch wat de goede kant ervan is. Een enkeling verzint hoe hij de situatie voor zich kan laten werken in plaats van tegen zich.  Dit is echter niet voor iedereen weggelegd.

Daarom in het kort een uitleg hoe je dan wel ermee om kan gaan als je in de stress schiet, als je een wat minder grote 'held' bent. Het gaat natuurlijk niet over acute situaties waarin een auto op je inrijdt of je ontdekt dat er over twee minuten een bom valt. Dan is er maar één manier mogelijk, meteen handelen, wegrennen, alarmnummer bellen, andere mensen waarschuwen. Het gaat om tegenslag.

1.       Probeer paniekvoetbal te voorkomen. Haal diep adem en ga liefst even zitten om na te denken of met iemand te praten over de situatie.

2.       Kijk hoeveel tijd je hebt om actie te nemen. Moet je nu meteen ingrijpen, of kan het morgen ook?

3.       Bepaal of je dit probleem eerst oplost of dat andere zaken voorgaan of dat het allemaal even belangrijk is. Stel prioriteiten.  Stel actie nemen niet uit, steek je kop niet in het zand.

4.       Als je het aanpakt, maak dan ook de tijd ervoor vrij. Zorg dat je andere afspraken afzegt en niet elders steken laat vallen.

5.       Als je echt niet weet wat je eraan moet doen, zul je eerst moeten informeren wat het beste is. Dat wordt dan je eerste stap. Bel vrienden, professionals, kijk op internet, op forums voor informatie.

6.       Als er andere mensen betrokken zijn, bijv. in een conflict, kan je eerst om informatie of opheldering vragen. Je hoeft niet meteen een besluit te nemen of toezeggingen te doen. Vraag tijd om dingen uit te zoeken, te bekijken. Maak ook geen ruzie.

7.       Doe het niet allemaal alleen, vraag hulp, van vrienden of van professionals.

8.       Als je merkt dat je in je hoofd rampen verzint, zeg tegen jezelf dat deze paniek je niet ondersteunt en jou zal belemmeren in het zoeken naar goede oplossingen. Besluit dat je actie gaat ondernemen vanuit rust.

9.       Als je in de pechvogel of slachtofferrol schiet, zeg dan dat het oké is je rot of boos te voelen, maar dat overdrijven de situatie alleen maar erger maakt.

10.    Doe wat je kan doen op een zo rustig mogelijke manier. Als er onverhoopt geen oplossing is, huil dan uit en leg je er bij neer. Maar meestal kan je meer doen dan je denkt! Hou dit voor ogen.

Als je in je normale doen bent, lijkt dit allemaal heel logisch. De kunst is dit allemaal voor ogen te houden op momenten dat het nodig is.

Als iemand kritiek op je heeft, zo blijkt uit onderzoeken, heb je ongeveer tien positieve opmerkingen of complimenten nodig ter compensatie van het nare gevoel. Kritiek komt tien keer zo hard binnen als complimenten.

Daarbij zijn we geneigd complimenten af te wimpelen of te bagatelliseren.
‘O, die jurk staat me goed? Ach, die heb ik al zo lang.’
’Ik aardig? Nou, ik ben regelmatig chagrijnig hoor.'

Helaas zijn mensen ook nog eens geneigd iets wat fout is sneller te benoemen dan wat goed is, voor zichzelf en anderen.

Wat denk je dat deze combinatie doet met je gevoel van eigenwaarde en je geluksgevoel?

Verwachten dat de hele wereld aardig doet en je alleen maar complimenten geeft is niet realistisch en heeft nadelen. Je zou eerlijke feedback over je leuke en minder leuke kanten missen. Je maakt jezelf afhankelijk van andermans oordeel en legt de verantwoordelijk voor je gevoel bij anderen.

Natuurlijk is het belangrijk positief en complimenteus te zijn naar elkaar, zeker gezien het bovenstaande. Maar zorg ook voor je eigen geluk!

Hoe zorg je dat je gevoel van eigenwaarde en geluk hoog blijft? Er zijn veel manieren, maar deze werkt goed:

Maak een geluksboekje!

Het leukste is een mooi schrift of boekje te kopen. Eentje waar je al blij van wordt als je het ziet liggen.

In je boekje schrijf je elke dag alleen over de positieve dingen in je leven:

· De leuke ervaringen.
· Alles wat je goed hebt gedaan.
· De mooie herinneringen.
· Je positieve karaktertrekken.
· De doelen die je hebt bereikt en oplossingen die werkten.
· De complimentjes die je hebt ontvangen.
· Een lijstje van alle activiteiten waar je gelukkig van wordt.
· Een lijstje van alle fijne mensen in je leven.
· Affirmaties (bevestigende zinnen over jezelf)
· Inspirerende spreuken en teksten.

Je kan dit aantrekkelijker maken door het aan te vullen met beelden:

· Een leuke foto van jezelf en van de mensen waar je van houdt.
· Plaatjes en tekeningen die je prettige ervaringen ondersteunen.
· Plaatjes en tekeningen van je wensen en doelen.

Je geluksboekje zorgt dat je elke dag met een gelukkig gevoel afsluit.

Heb je een dip, blader je geluksboekje dan eens door om je beter te voelen.

Veel geluk met je geluksboekje!

Een van de geniepigste energieslurpers is het ‘ach jee’ praten. Het lijkt vaak onschuldig, maar na afloop van een gesprek kan je je moe en gedeprimeerd voelen. Wat gebeurt er als je een ‘ach jee-er’ vertelt dat je grieperig bent?

‘Ik ben grieperig.’

‘Ach jee, wat ellendig voor je. Hoe komt dat? Heb je het al lang?’

‘Twee dagen,’ vertel je. ‘Ik heb een drukke tijd op werk gehad, dus mijn weerstand was wat laag. Voortaan beter op mezelf letten in drukke tijden.’

‘Ach jee. Dat je het zo vreselijk druk hebt op werk. Wat naar voor je. Die drukte hou je niet vol, hoor, als je zo doorgaat wordt het van kwaad tot erger.’

‘Ik heb mijn lesje geleerd,’antwoord je. ‘Eerst maar goed uitzieken, wat rust nemen. Dan is de griep zo over.’

‘Tja, ik hoop het voor je. Je ziet er zo beroerd uit. Je hebt het goed te pakken. Ach jee.  Met zo weinig weerstand duurt het veel langer dan een paar dagen. Wat ellendig voor je.’

De reactie lijkt te getuigen van medeleven, bezorgdheid en belangstelling. Waarom voel je je na zo’n gesprek vaak zieker dan daarvoor?

Wat ontbreekt in de reactie van de ach-jee-er zijn positieve, bemoedigende opmerkingen. Ook negeert de ach-jee-er jouw realistische en positieve reacties op moeilijkheden. De ach-jee-er benadrukt de nare dingen zoals ziekte, problemen, werkdruk.

In je eerste reactie constateerde je realistisch hoe de ziekte is ontstaan en hoe je dat wenst te voorkomen in de toekomst. Je hebt je lesje geleerd. De ach-jee-er erkent je inzichten niet, maar benoemt juist de drukke baan als een toekomstige bron van nog veel zwaardere ziekte.

In je tweede reactie zeg je dat je rustig uitziekt en ben je optimistisch over je herstel. De ach-jee-er negeert deze positieve houding, benadrukt hoe ziek je bent en vindt dat een spoedig herstel niet te verwachten is.

Als je het niet in de gaten hebt, zorgt zo'n ach-jee gesprek dat je je zieker voelt dan daarvoor. Het is niet bevorderlijk voor je herstel. Juist als je al ziek bent, of op een andere manier minder sterk in je schoenen staat, ben je gevoeliger voor dit soort negatieve mensen.

Je energie lekt weg, vandaar dat ik het energieslurpers noem.

Wat doe je daar nou aan?

Het is lastig je tegen dit soort ach-jee-mensen te verweren. Zeker omdat het oppervlakkig gezien overkomt als meelevendheid en bezorgdheid. Ze zouden waarschijnlijk zwaar gepikeerd zijn als je hun reactie benoemt als negatieve energie. Dan gaat de ach-jee-er je wellicht verwijten dat de griep je wel heel erg chagrijnig en negatief maakt. Wat dan wel?

Zodra je het merkt, kan je het beste het gesprek kort houden en de negatieve opmerkingen negeren. Het gaat erom dat jij je energie handhaaft en positief blijft. Daarbij zit je niet op discussies of conflicten te wachten. Neem op een vriendelijke manier afstand: ‘Lief dat je je zorgen maakt om mij, dank je wel. Ik ga nu mijn bed in, als je het niet erg vindt. Tot ziens!’

Als je het niet tijdig merkte en na afloop van het gesprek uitgeblust bent, kijk dan eens of je een ach-jee-er voor je had. Troost jezelf met: 'Ach jee, het was een ach-jee-er! Lesje geleerd.' Lach er vervolgens hartelijk om! Dan heb je gelijk je energie weer terug.

Wat gebeurt er als je zegt: ‘Ik ben iets te dik.’ De reacties kunnen variëren:

·        ‘Joh, dat valt mee. Maak je niet druk, je ziet er goed uit.’

·        ‘Wat vervelend voor je. Heb je dat dieet al geprobeerd?'

·       ‘Gatsie. Ik zit ook al zo met mijn lijn te tobben.’

·       ‘Eet je wel gezond? Dik zijn is hartstikke slecht.’

Waar reageren ze op? Niet op het feit dat je iets te dik bent,  maar op de emotionele lading van de uitspraak.  Dit kan zijn:

·       De werkelijke emotionele lading.
Via je intonatie of lichaamshouding laat je merken dat je moeite hebt met dik zijn en de ander voelt dit aan.
·       De veronderstelde emotionele lading.
‘Ik ben iets te dik’ wordt door de ander beluisterd als ‘Ik ben veel te dik en vind dat afschuwelijk.’ Dan vullen ze een negatieve emotie voor jou in, die er niet werkelijk is.
·       Hun eigen emotionele lading.
‘Ik ben iets te dik,’ wordt bij de ander ‘Dik zijn is fout, afschuwelijk en hoort niet!’ Dan hebben zij zelf moeite met dik zijn, jij niet.

Een ander voorbeeld:  ‘Het regent.’ Ook hier kunnen mensen op een paar manieren reageren:
·       De werkelijke emotionele lading.
Je intonatie en lichaams-houding suggereren dat je de regen vervelend vindt en dit klopt ook.
·       De veronderstelde emotionele lading.
De ander neemt aan dat jij regen vervelend vindt, al constateer je alleen een feit en vind je het niet erg.
·       Hun eigen emotionele lading.
Ze hebben een hekel aan regen, al heb jij er geen enkele moeite mee.

Hoe ontstaan misverstand en gekibbel? Dit ontstaat als:
·       De een het heeft over feiten, de ander over emoties.
·       Er een verschil in emotionele lading is.

Je kan naar aanleiding van zo’n opmerking samen doorpraten over feiten, of over emoties. Zolang je op een lijn zit is dat geen probleem, dan heb je een fijn gesprek.

·       Allebei praten over feiten = geen probleem.
Je kan een discussie houden over BMI (Body Mass Index) en nuchter constateren dat 70 kilogram bij jouw lengte inderdaad iets aan de zware kant is. Je kan het hebben over het weer van de laatste weken, in de vakantie, in Nederland. Je kan constateren dat het een fikse bui is of een natte zomer. Daar krijg je geen ruzie over.
·       Allebei in dezelfde emotie = geen probleem.
Je kan het allebei vreselijk vinden dat je gewicht afwijkt van BMI en samen eindeloos praten over gewichtsproblemen, diëten enz.  Je kan klagen over het slechte weer deze zomer, de verregende vakantie en hoe ellendig dat is. Jullie ervaren precies dezelfde emoties en ook dan krijg je geen gekibbel.

Maar o wee als de een over feiten praat en de ander over emoties, of als de emotionele lading van de gesprekspartners anders is en je dit niet in de gaten hebt. Dan ontstaan de misverstanden en het gekibbel.

·       Feit versus veronderstelde emotionele lading.
Jij constateert nuchter dat je iets te zwaar weegt, maar hebt daar geen probleem mee. De ander troost je dat het heus niet zo erg is en je je niet druk moet maken. Als je zegt dat je gewicht je niet kan schelen, word je niet geloofd.  Of je kijkt naar buiten en constateert nuchter dat het regent. De ander roept dat je niet zo moet mopperen over het slechte weer. Hoe voel je je, hoe reageer je?
·       Feit versus andermans emotionele lading.
Jij vindt je paar kilo extra prima. De ander zegt dat je hoognodig iets aan je gewicht moet doen en geeft je ongevraagd advies. Of je constateert nuchter dat het regent en de ander begint een klaagzang over het vreselijke weer in Nederland. Hoe voel je je, hoe reageer je?
·       Verschil in emotionele lading.
Jij vindt jezelf te zwaar, dit komt tot uiting in je intonatie, lichaamshouding. Je wilt van de ander horen dat het wel meevalt, maar die begint een verhandeling over risico’s van overgewicht. Of je vindt juist dat je hoognodig wat aan je gewicht moet doen en wilt de steun van de ander. Die vertelt je dat je niet druk moet maken over je gewicht en stelt voor uit eten te gaan. Hoe voel je je, hoe reageer je?

Als er misverstanden in gesprekken ontstaan, is het goed te kijken wat er gebeurt op het gebied van feiten en emoties. Misschien helpt dit blog je wat misverstanden nader te onderzoeken en ze samen op te lossen.

Kinderen van vijf jaar lachen ongeveer vierhonderd keer per dag, ontdekten ze op de Stanford University. Volwassen mensen ongeveer veertien keer per dag of zelfs minder.

Loretta LaRoche zegt het in haar boek ‘No stress! Het leven is al zo kort!’ dat veel mensen aan ongeneeslijke ernst leiden. Wat een mooie term is dat, ongeneeslijke ernst!

Ze houdt vervolgens een pleidooi voor de lach en daar laat ik jullie graag in delen.

Want wat gebeurt er in je lichaam als je lacht?
* Je lichaamstemperatuur stijgt.
* Je hartslag en bloeddruk dalen.
* Je spieren trekken samen en ontspannen.
* Je ademhaling wordt dieper.
* Je krijgt meer zuurstof binnen.
* Dit is weer goed voor hart en bloedvaten.
* Er komt meer energie vrij en je laat spanningen los.
* Je immuunsysteem wordt verbeterd, je vormt meer immuuncellen.
* Het gehalte cortisol (stresshormoon) gaat naar beneden.
* Er komen endorfinen vrij die pijn stillen en je prettiger doen voelen.
* Je traint je lichaam (middenrif, borst, darmen, hart, longen en lever).
* Tien minuten lachen staat qua lichaamsbeweging gelijk aan honderd keer roeien op de roeimachine.

Dit betekent dat lachen een krachtig medicijn is tegen pijn en stress en zorgt dat je je emotioneel beter voelt. Daarbij geeft het je lichaam een goede conditietraining en je vergroot ook nog eens je weerstand.

De volgende keer dat je stress voelt: Ga gewoon eens lekker hardop lachen, ook als je er helemaal niets voor voelt. Schaam je ook niet. Want je weet nu, lachen is het beste medicijn tegen stress!

Bij stressgevoeligheid en bij stressbestendigheid horen kenmerkende gedachten, gevoelens en houdingen. De vragen zijn bedoeld om je wakker te schudden. Kijk of je iets herkent en lees dan verder wat onderzoeken over dit onderwerp uitwezen over ziekte, herstel en levensduur.

1. Als ik mijn baan kwijtraak …
a. ga ik in de put zitten, mopperen op mijn baas en de rotstreek die hij me leverde. Ik denk ik kom nooit meer aan de bak en krijg zeker niet meer zo’n goede baan als dit.
b. ga ik na de eerste schok aan de slag om ander werk te vinden, misschien zelfs een leukere dan ik had. En als het langer duurt kan ik de hobby uitoefenen  waar ik niet aan toekwam.

2. Als mijn huisarts zegt je bent twintig kilo te zwaar en je moet afvallen anders red je het niet…
a. denk ik dat lukt me nooit. Ik hoop dat ze me een maagband geven, ben ik in een keer klaar. Uit frustratie pak ik een reep chocola.
b. denk ik, misschien goed dat ik eindelijk eens een stok achter de deur heb. Eens kijken wat de beste methode is voor me en dan maar aan de bak, misschien samen met X.

3. Als ik ruzie heb met een vriendin …
a. denk ik zie je wel dat niemand te vertrouwen is, zelfs zij niet. Laat barsten, het is toch een raar mens, daar ben ik mooi van af. Als ik haar op straat zie draai ik mijn hoofd om.
b. probeer ik na te gaan waarom we elkaar niet begrijpen en het na even tot rust te zijn gekomen uit te praten. Het is een goed mens en ze meent het vast goed.

4. Als ik te horen krijg dat ik een chronische ziekte heb…
a. denk ik waarom moet juist mij dit overkomen en verwijt ik mezelf dat ik slecht heb geleefd. Ik trek mezelf terug, niets is meer leuk, ik ben boos op het leven dat me een loer draait.
b. na de eerste huilbuien ga ik er over lezen en praten, kijken wat ik er aan kan doen. Ik hou me voor dat anderen het ook hebben en toch fijne levens leiden, zelfs nieuwe opties zien.

5. Als ik een dagje ga wandelen met vrienden en het regent…
a. is mijn hele dag verpest, ik vervloek de weergoden en ga niet meer of met tegenzin.
b. neem ik paraplu en laarzen mee en zoek uit of er ergens nog een restaurantje zit onderweg.

6. Als mijn nieuwe buurman in hetzelfde vak zit als ik….
a. ga ik gezellig een praatje maken, wie weet klikt het.
b. ga ik uitzoeken of ik de beste ben of hem misschien ergens voor kan gebruiken.
c. denk ik het zal wel weer zo’n minkukel zijn, net als de meeste mensen.
d. zeg ik hem gedag maar meer niet, ik heb het te druk voor contact.
e. denk ik meteen die is vast  beter in zijn vak dan ik.

Mensen die stressbestendig zijn herstellen sneller van ziekte, leven vaak langer en kunnen moeilijke situaties in hun leven beter hanteren.
Uit onderzoek kwamen de volgende kenmerkende gedachten, gevoelens en houdingen naar voren:
*   Uitdaging, vinden dat verandering bij het leven hoort en een kans voor ontwikkeling is.
*   Optimisme, geen schuldigen, problemen als tijdelijk en beperkt van  invloed ervaren.
*   Controle hebben, vertrouwen dat je iets kan doen al is het maar innerlijk, voorbeelden zien.
*   Betrokkenheid bij wat ze doen, inzet tonen.
*   Begrip, zingeving, hulpbronnen zien.
*   Verbondenheid relaties, geloven in het goede van de mensen.
*   Gepast uiten van emoties.

Uit onderzoek kwam naar voren dat de volgende reacties stress geven en herstel van ziekte en omgaan met moeilijke situaties lastiger maken:
*   Pessimisme, jezelf de schuld geven, doemdenken, komt nooit meer goed, alles eeuwig mis.
*   Probleem is onoplosbaar, gelaten aanvaarden, hulpeloos, hopeloos.
*   Op anderen gericht zijn maar je tevens onbemind en onaantrekkelijk voelen.
*   Cynisch en vijandig tegenover mensen staan, de goedheid van mensen niet zien.
*   Gemotiveerd worden door macht over mensen, status, in plaats van behoefte aan mensen.
*   Afstandelijkheid, eenzaamheid, onecht contact.
*   Verdringen van emoties of juist exploderen.

Je zult de verschillende houdingen vast wel in de vragen herkennen!

Je slaapt zondag uit, geniet van je warme bed, van de zon achter de gordijnen, je voelt je heerlijk. Dan denk je: ‘Ik moet eigenlijk de was doen en de tuin schoffelen. Ik hoor niet in bed te liggen om deze tijd. Ik ben een luilak.’ Weg is het heerlijke gevoel.

Je hebt een klus op werk waar je plezier in hebt. Dan denk je: ‘Mijn baas vindt het vast niet goed, die vervelende perfectionist. Mijn collega is beter. Ik ben waardeloos in dit soort klussen.’ Weg plezier in je werk.

Je zit met je zoon hard lachend naar komedie te kijken. Hij vraagt om een zak chips. Dan denk je: ‘We hadden afgesproken dat hij niet zou snoepen. Wat een lelijke smulpaap. Hij luistert ook nooit naar me. Had ik hem maar beter opgevoed. Ik ben een slechte ouder.’ Weg is het samen lachen.

Dit zijn zomaar een paar stressvolle gedachten die jou het plezier van het moment ontnemen. Je zegt tegen jezelf dat er iets helemaal fout is. Vervolgens ga je malen en word je boos en verdrietig. Je bent zó met die negatieve gedachten en gevoelens bezig, dat je je niet meer bewust bent van de realiteit.  

De realiteit is namelijk nog steeds zoals die was. Je ligt nog steeds in je lekkere bedje, je bent nog steeds met die leuke klus bezig, zit nog steeds die komedie te kijken. Je ervaart het echter totaal anders door de negatieve gedachten. Het zijn de gedachten die je ongelukkig maken.

Veel van deze stressvolle, negatieve gedachten herken je als volgt:
* Je bent aan het oordelen en vergelijken.  Iets of iemand is slecht(er), fout, verkeerd, waardeloos.
* Je plakt negatieve etiketten op jezelf, de anderen of de wereld. Iemand is een luilak of smulpaap, de wereld is een tranendal.
* Je vindt dat het anders moet zijn.  Ik/hij moet eigenlijk aardig zijn. Het hoort niet zo.
*  Je bent bezig met iets vervelends in het verleden. Had ik maar nooit. Vroeger ging het mis in dit soort situaties.
* Je bent bezig met iets vervelends in de toekomst. Je zal zien dat er iets tussenkomt.  Ik zak toch voor mijn examen.
* Je denkt in beperkingen. Als ik maar oud genoeg was. Dat kan ik niet.  Ik ben niet slim genoeg. Mannen mogen niet huilen.
* Je generaliseert, denkt zwart-wit. Het regent altijd tijdens mijn vakantie. Alle bazen zijn vervelend. Het gaat nooit goed. Het gaat altijd fout.

Herkenbaar? Ons brein is een machine  die voortdurend gedachten uitspuwt, de een na de ander. Als je dit soort gedachten gelooft,  als je negatieve gedachten met reëel gevaar verwart, veroorzaakt dit stress en wil je vechten of vluchten. Dat kan prima zijn in gevaarlijke of crisissituaties, maar dat is niet aan de orde. Vechten of vluchten zijn hier overdreven reacties en pakken meestal verkeerd uit.

Als je als een gek aan het werk gaat op je vrije dag (vechten) terwijl je moe bent put je jezelf uit.  Stoppen met je klus op werk (vluchten), eindigt er in dat je baas boos wordt omdat de klus niet is geklaard. Ruzie maken met je zoon (vechten) leidt mogelijk tot meer snoepen. Je raakt de stress niet kwijt, maar veroorzaakt door je reactie zelfs meer stress.

Ons brein kan een prachtig instrument zijn om problemen op te lossen. In dit soort situaties doet ons brein soms het tegenovergestelde, problemen creëren.

De kunst is dit soort stressvolle gedachten tijdig op te merken, ze te observeren, er niet mee aan de haal te gaan. Zie gedachten als wolken die voorbijdrijven en een tijdelijke schaduw werpen over de situatie.  Wees je ervan bewust dat je stress in je leven creëert die niet nodig is. Probeer nuchter en rustig naar de gedachten te kijken en voorkom dat je vecht of vlucht. De eerste stap naar rust is zien waar je jezelf onnodige stress bezorgt via je denken.

Mensen als Eckhart Tolle en Byron Katie hebben veel geschreven over de invloed van gedachten en hebben tips hoe je hier mee om kan gaan. Daarover later meer.

Groetjes,
Renée Merkestijn

Het leven vraagt voortdurend om aanpassing en dat brengt spanning teweeg. Positieve spanning zet aan tot prestaties en is gezond. Negatieve spanning werkt prestatieverminderend en ondermijnt de gezondheid als deze langer aanhoudt. Als men over stress spreekt, bedoelt men meestal negatieve spanning.

Zodra een mens zich bedreigd voelt, gaat het lichaam automatisch in de alarmstand. Dit gebeurt niet alleen bij lichamelijke bedreigingen, maar ook als ons zelfbeeld, onze identiteit in het geding is. Het lichaam reageert zelfs als we een bedreigende situatie voor de geest halen of de situatie ons bewust of onbewust aan gevaar van vroeger herinnert.

Het lichaam zorgt acuut dat je paraat bent om te vechten of te vluchten. Als dit allebei niet kan, treedt verstarring of bevriezing op.

Pas nadat de actieve reactie heeft plaatsgevonden gaat je lichaam weer in de ruststand.  

Helaas blokkeren we met name in het sociale verkeer deze actieve reactie.

Als je baas boos  is, word je niet geacht hem te slaan of het pand acuut te verlaten.

Het gevolg is dat we de spanning niet kwijtraken maar opbouwen.

Wat we vaak doen is opgebouwde stress ontkennen. We voelen onze strakke spieren niet eens. We roepen dat het normaal is, want iedereen heeft het druk. We zoeken afleiding in genotsmiddelen, slaapmiddelen of worden workaholics om het te overschreeuwen. Helaas werkt dit averechts en raken we verder overprikkeld, we verhogen de stress. Hoewel ons lichaam een heleboel kan hebben, stort het uiteindelijk in. Dit is wat men meestal burn-out noemt.

Blokkeren
Je lichaam waarschuwt je voor stress via vooral stijfheid in de nek, rug en schouders, pijn in de onderrug en een ondiepe ademhaling. Als je niet reageert op een stressvolle situatie, blokkeer je namelijk je lichaam, je bloedsomloop en je zuurstofvoorziening. Het is goed om zodra je dit merkt, te deblokkeren.

Deblokkeren
Een goede manier om te deblokkeren is om goed diep te ademen en je armen en benen flink te bewegen. Doe dit liefst zo snel mogelijk na een incident of zodra je merkt dat je vastzit. Je armen staan symbool voor vechten en je benen voor vluchten. Sporten is natuurlijk ook erg goed.

In mijn volgende blogs ga ik verder op het onderwerp stress in en geef je nog veel meer tips en oefeningen. Met warme groet, Renée Merkestijn