Renée Merkestijn

Oordeel is hoe mensen helaas met andere mensen omgaan. Ik heb zelf net als iedereen mijn hele leven met oordelen te maken gehad. Als puber was ik de brillenjood en puistenkop. Omdat ik van lezen en leren hield, was ik een nerd. Als jonge vrouw in een mannenberoep wilden klanten liever een man spreken. Ik verdiende als vrouw minder dan mannen in dezelfde functie. Toen ik ging werken als healer was ik een zweefkip en kwakzalver. Toen ik in een bepaalde periode weinig geld had, was ik een armoedzaaier en werd buitengesloten. Toen ik door ziekte dik werd, was ik opeens een vreetzak en papzak en kreeg allerlei commentaar. Ik was volgens anderen zowel een linkse rakker als een rechtse knakker. Ik word nu ik ouder ben door sommigen als oude taart gezien.

Ieder mens krijg voortdurend met oordeel te maken, je bent daarin nooit alleen. Oordeel kan zich op van alles richten. Uiterlijk, geslacht, beroep, leefstijl, sociale en financiële status,  politieke en religieuze meningen, de variatie in ‘oordeel op’ is eindeloos. Alles wat anders is wordt fout verklaard en als minder gezien of aangevallen.

De focus op ‘oordeel op’ verbergt het werkelijke probleem, het oordelen zelf. Als mensen niet het ene oordelen, dan is het wel het andere. Collectief is nu veel aandacht voor oordelen op huidskleur, gender en politieke visie. Maar hoe hard je het ene ‘oordeel op’ ook probeert aan te pakken, voor je het weet verschijnt er weer een nieuw ‘oordeel op'. Oordelen veranderen voortdurend, maar het oordelen blijft. Want mensen oordelen, dat is de kern van het probleem.

Met al dat geruzie over ‘oordelen op van alles’, pakken we de kern van het probleem niet aan, het oordelen zelf. Het is ín wezen een mentaal probleem, waarmee we onszelf en elkaar doodongelukkig maken.

De enige weg naar een betere wereld is het loslaten van elke vorm van oordeel. Daarmee stopt de voortdurende inspanning om telkens weer nieuwe vormen van oordeel aan te pakken. We hebben de neiging een specifiek oordeel als probleem aan te duiden. Het probleem is niet het oordeel op huidskleur, of het oordeel op gender, of het oordeel op wat dan ook. Het probleem is simpelweg onze neiging een oordeel te hebben op alles wat anders is dan wij.

Dus hoe kunnen we dit veranderen? Verandering begint bij jezelf. Stop met oordelen, welk oordeel je hebt op wie of wat dan ook. Stop ook met het oordelen van oordelende mensen. Help liever jezelf én anderen inzien dat je jezelf en anderen hiermee ongelukkig maakt en je het probleem niet oplost, omdat je het probleem verkeerd hebt geformuleerd.