Veel mensen hebben de neiging ongevraagd allerlei adviezen
te geven. Vaak wordt dit verklaard met: ik doe dit met de beste bedoelingen. Dit
is aangeleerd gedrag, iets waarvan we hebben gehoord dat het goed is om zo te
doen. We voelen ons daardoor goed over onszelf. Maar als jezelf goed voelen hiervan
afhankelijk is, maak je jezelf kwetsbaar voor wat anderen van je vinden.
Ongevraagd advies heeft te maken met zekerheid en onzekerheid. De meeste
mensen voelen zich innerlijk onzeker en zijn daarmee kwetsbaar voor deze
tegenstellingen.
Mensen proberen met ongevraagd advies geven zekerder te zijn dan andere
mensen, waarmee hun onzekerheid tijdelijk afneemt. Ze pompen zichzelf vol met
kennis en willen deze kennis te verspreiden om die reden. Het is een wankele basis,
want je moet steeds je kennis uitbreiden en steeds mensen zien te vinden die
het in jouw ogen niet weten.
Anderzijds zullen mensen die onzeker zijn continu op zoek gaan naar kennis en adviezen. Als ze die krijgen, neemt
tijdelijk de onzekerheid af, want ze denken dat gebrek aan kennis de reden van onzekerheid is. Het wordt zelfs als deugd benoemd als je ongevraagde
adviezen waardeert en accepteert. Deze mensen zijn een dankbare doelgroep van mensen die
graag ongevraagd advies geven.
In wezen leren we in deze maatschappij elkaar te benaderen vanuit
een ouder-kind relatiepatroon, de ouder wilt het kind opvoeden en het kind wilt
opgevoed worden door de ouder. Maar in werkelijkheid zijn we allemaal allang
het kind-stadium ontgroeid en is het helemaal niet nodig.
Probeer te stoppen met ongevraagde adviezen geven of ontvangen
vanuit dit ouder-kindbeeld, want dit zal nooit innerlijke zekerheid geven, je
altijd van anderen afhankelijk maken.
Probeer alleen nog maar gevraagde adviezen te geven en te ontvangen. We zijn allemaal volwassen en kunnen om
advies vragen als we advies nodig hebben..Geef evenmin meteen advies, maar vraag eerst of iemand advies wilt. Je zult merken dat je leven een stuk rustiger
wordt, plus je voelt je veel beter over jezelf.
