Renée Merkestijn

Via onze waarneming en via onze linkerhersenhelft, zijn we in staat dingen te onderscheiden. Dit is een banaan, dit is een sinaasappel. Deze persoon is vrolijk, deze persoon is chagrijnig. De zon schijnt hier, het regent daar. Dat zijn constateringen, feiten, die geen emoties oproepen. 

Als we in de valkuil van onderscheiden komen, gaan we oordelen, vaak vooral veroordelen. We gaan dingen of mensen of situaties goed of slecht verklaren, wat met emotie gepaard gaat. Deze banaan is lekker en fantastisch, die sinaasappel is een vies en smerig rotding. Het vrolijke mens vind ik fantastisch, die chagrijnige mens vind ik een vervelende klootzak. Zon is fijn en moest er altijd zijn, ik heb een hartgrondige hekel aan regenachtig rotweer.

Onderscheid maken doen onze hersenen nu eenmaal. Maar (ver)oordelen hoeft niet, dat is een keuze die emoties voortbrengt. Probeer uit de valkuil van onderscheid, oordeel en veroordeling, te blijven. Dit geeft veel vrede in je hoofd en in je bestaan.