Renée Merkestijn

Het leven kent veel verrassingen, leuke en minder leuke. Onverwachtse tegenslag brengt veel stress met zich mee.  

De spanning ontstaat ten eerste omdat je onverwachts actie moet ondernemen. Je had er  niet op gerekend dat zoiets zou gebeuren. Het brengt je tijdsplanning en regelmaat in de war.  Dingen waar je mee bezig was kunnen ook nog eens omvallen. Zeker als je iemand bent die behoefte heeft aan orde en regelmaat, kan dit al heel wat stress geven.

Je moet vaak zonder goede voorbereiding actie ondernemen. Snel nadenken en handelen is vereist, wat extra druk op de ketel zet. Dit kan je onzeker of paniekerig maken, zeker als je zelfvertrouwen niet zo heel groot is.

Vaak zijn het situaties die je niet eerder aan de hand hebt gehad.  Je weet niet wat je moet doen. Je zelfvertrouwen wankelt. Je kan in de schrik niet goed verzinnen aan wie je hulp of informatie zou moeten vragen. Het prioriteiten stellen valt je moeilijk.

Wat er bijkomt is dat we voor ons geestesoog allerlei rampen gaan voorstellen. Dat negatieve gevoel kunnen we nog eens versterken door tegen onszelf te roepen dat we altijd al pech hebben en slachtoffer zijn.

Er zijn mensen die anders reageren op tegenslag. Ze zien tegenslag als onderdeel van het leven en reageren er nuchter en rustig op. Sommigen zien tegenslag zelfs als een uitdaging, een manier om zichzelf op de proef te stellen. Weer anderen bedenken zich bijna automatisch wat de goede kant ervan is. Een enkeling verzint hoe hij de situatie voor zich kan laten werken in plaats van tegen zich.  Dit is echter niet voor iedereen weggelegd.

Daarom in het kort een uitleg hoe je dan wel ermee om kan gaan als je in de stress schiet, als je een wat minder grote 'held' bent. Het gaat natuurlijk niet over acute situaties waarin een auto op je inrijdt of je ontdekt dat er over twee minuten een bom valt. Dan is er maar één manier mogelijk, meteen handelen, wegrennen, alarmnummer bellen, andere mensen waarschuwen. Het gaat om tegenslag.

1.       Probeer paniekvoetbal te voorkomen. Haal diep adem en ga liefst even zitten om na te denken of met iemand te praten over de situatie.

2.       Kijk hoeveel tijd je hebt om actie te nemen. Moet je nu meteen ingrijpen, of kan het morgen ook?

3.       Bepaal of je dit probleem eerst oplost of dat andere zaken voorgaan of dat het allemaal even belangrijk is. Stel prioriteiten.  Stel actie nemen niet uit, steek je kop niet in het zand.

4.       Als je het aanpakt, maak dan ook de tijd ervoor vrij. Zorg dat je andere afspraken afzegt en niet elders steken laat vallen.

5.       Als je echt niet weet wat je eraan moet doen, zul je eerst moeten informeren wat het beste is. Dat wordt dan je eerste stap. Bel vrienden, professionals, kijk op internet, op forums voor informatie.

6.       Als er andere mensen betrokken zijn, bijv. in een conflict, kan je eerst om informatie of opheldering vragen. Je hoeft niet meteen een besluit te nemen of toezeggingen te doen. Vraag tijd om dingen uit te zoeken, te bekijken. Maak ook geen ruzie.

7.       Doe het niet allemaal alleen, vraag hulp, van vrienden of van professionals.

8.       Als je merkt dat je in je hoofd rampen verzint, zeg tegen jezelf dat deze paniek je niet ondersteunt en jou zal belemmeren in het zoeken naar goede oplossingen. Besluit dat je actie gaat ondernemen vanuit rust.

9.       Als je in de pechvogel of slachtofferrol schiet, zeg dan dat het oké is je rot of boos te voelen, maar dat overdrijven de situatie alleen maar erger maakt.

10.    Doe wat je kan doen op een zo rustig mogelijke manier. Als er onverhoopt geen oplossing is, huil dan uit en leg je er bij neer. Maar meestal kan je meer doen dan je denkt! Hou dit voor ogen.

Als je in je normale doen bent, lijkt dit allemaal heel logisch. De kunst is dit allemaal voor ogen te houden op momenten dat het nodig is.