HSPs zijn mensen die meestal wat voorzichtiger reageren,
eerst diepgaand onderzoek doen voor ze een beslissing nemen. Het voordeel is een
weloverwogen besluit en actie en het kijken naar de lange termijn. De valkuil kan zijn dat ze te laat reageren in
noodsituaties. Niet-HSPs reageren veel directer in noodsituaties, met als
valkuil dat ze ondoordachte beslissingen en acties nemen op basis van te weinig
informatie en teveel met de korte termijn bezig zijn.
Toen corona uitbrak werd vooral gereageerd op de niet-HSP
manier, meteen in actie, iedereen acuut in lockdown. Er werd ook meteen één oplossing verzonnen,
vaccinatie en daar gaan ze dan voor. Voor niet-HSPs is het hiermee helder genoeg. HSPs kijken meer naar de lange termijn en doen diepgaander onderzoek, stellen meer
vragen: Hoe zit het precies met het
virus, wat is wel en niet slim om te doen, zijn er misschien meerdere
oplossingen te verzinnen, wat zijn de gevolgen van de acties die we nemen, hoe
gaan we op termijn met het virus en alle sociale en economische gevolgen van de
acties om.
Je ziet globaal genomen het
grote verschil in manieren van reageren tussen HSPs en niet-HSPs. De grote groep (85% van de mensen) is niet
hooggevoelig, dus die leggen de nadruk ligt op snelle besluiten en korte
termijn handelen, focussen op één weg. Prima voor een noodsituatie, minder goed
voor een probleem dat complex is en jarenlang kan blijven bestaan.
Het is mijns inziens tijd om de krachten te bundelen van HSPs en niet-HSPs.
Evolutionair gezien kunnen we alleen als mensheid overleven, als we van de
kwaliteiten van beide groepen gebruik maken. Op dit moment lijkt de
niet-HSP reactie te overheersen, al vindt er op de achtergrond veel onderzoek plaats (vaak door HSPs trouwens).
Je merkt ook een verschil in stressniveau.
HSPs zien sneller wat er allemaal mis kan gaan. Ze verdiepen zich in alle mogelijke informatie,
denken na over de consequenties en kunnen zich daardoor ook makkelijker zorgen maken. Ze
waarschuwen mensen, geven alternatieve oplossingen op de lange termijn. Je merkt dat de niet-HSPs zich ook weer globaal genomen minder druk maken. Ze hebben in een vroeg stadium een
bepaalde koers uitgestippeld en houden zich daar liefst aan en denken dat daadkracht de meeste problemen kan verhelpen.
Het wordt misschien tijd om nu de nadruk op één standpunt ligt, ook eens naar een ander standpunt te kijken, op een HSP-manier naar de materie te
kijken. Want juist HSPs zijn nodig voor het onderzoeken van alle ins en outs en het zorgen voor oplossingen op de lange termijn.
