Wat we als HSP vaak niet realiseren is dat emoties bij het
egodomein horen en gevoelens bij het spirituele domein.
Een emotie is een reactie op een zintuiglijke prikkel. Die
reactie komt en gaat binnen een paar minuten, maar we laten deze vaak onbewust
voortduren. We blijven in de emotie hangen. We creëren daarmee een emotionele werkelijkheid voor
onszelf die in wezen fictief of illusionair van aard is. We verliezen het contact met het hier en nu,
met onszelf en anderen, we sluiten ons op in onze fictieve emotionele wereld en reageren alleen nog vanuit die emotionele wereld.
Gevoelens horen bij je ware aard, je hogere of spirituele
bewustzijn. Ze zijn stabiel van aard en van een hoge frequentie. Kenmerkend
zijn gevoelens van liefde, vertrouwen, plezier, warmte, wijsheid, begrip, openheid,
delen. Die gevoelens zijn echt en blijvend en houden je in contact met het hier
en nu, met jezelf en met anderen. Ze bevorderen verbinding en communicatie, gevoelens worden gedeeld zonder emotionele ballast.
Bij jezelf of je gevoel blijven is vaak vooral je niet laten afleiden door emoties, door je fictieve wereld. We doen vaak
het tegenovergestelde. We laten onze emoties onze gevoelens overheersen.
Daarmee verdwijn je in een fictieve wereld die eenzaam en pijnlijk is. Het gaat steeds meer negatieve emoties zoals boosheid, verveling, twijfels, angst, depressie, jaloezie, schuldgevoelens bevatten, omdat je je van positieve gevoelens afsluit.
Hoe meer je emoties koestert en versterkt, ze als 'jou' ziet, des te meer je jezelf
verwijdert van je ware natuur. Je komt in steeds lagere frequenties terecht. Daarmee versterk je het egodomein in jezelf en sluit je af van het spirituele domein.
Zorg bij het verwerken van emoties, dat je ze niet ongemerkt herhaalt en daarmee weer 'echt maakt' voor jezelf. Want daarmee versterk je deze fictieve emotionele wereld. Laat oude emoties door je heen stromen en laat ze meteen los. Dat kost maar een paar minuten.
