Renée Merkestijn

In sommige spirituele kringen wordt het ego verketterd. Je moet er van af. Je moet het bevechten. Het is bijna het moderne woord voor duivel geworden. Je kunt het echter zien als dat deel van jezelf, dat nog niet inziet dat je altijd verbonden bent met de bron en dat je ware aard het leven zelf, onvoorwaardelijke liefde is. Het ego is het deel dat is gaan geloven, dat je liefde moet verdienen, dat er voorwaarden zijn en dat leidt tot geloven in oordeel, bestraffing en beloning. 

Als je je afgesloten voelt van de bron, van onvoorwaardelijke liefde, voel je je eenzaam en boos en teleurgesteld, vind je het leven een tranendal  Om je nog een beetje goed te voelen, ga je allerlei voorwaarden verzinnen om 'goed' te worden, omdat je verzint dat je 'slecht' zou zijn of de mens 'slecht'is, dat je liefde moet verdienen. Je wordt nooit 'goed', als je je leven bekijkt vanuit oordeel, want er is altijd weer een nieuwe voorwaarde die zich aandient.

Als je een oordeel hebt op jezelf, anderen en de wereld, ga je daarop acteren, door bijvoorbeeld jezelf of anderen af te keuren en slecht te behandelen, omdat je denkt vanuit jouw voorwaarden en oordeel.  Vanuit dit oordeel doe je ook anderen pijn, in het klein, maar ook in het groot. Oorlog is niet anders dan het oordeel dat er goed en fout bestaat en dat die fouten bestraft moeten worden.

Dus als je pijn hebt, ga je daarop acteren en anderen weer pijn doen. De ander gaat daar ook weer op acteren vanuit de hem aangedane pijn. Dan is het cirkeltje rond. Het ego is als een kind met PTSS, een posttraumatische stressstoornis. Die is eeuwig in strijd gewikkeld.

Het heeft geen enkele zin om dit ego te bestraffen, want dan doe je precies waar hij in gelooft en versterk je de pijn. 
Het enige wat helpt is onvoorwaardelijke liefde. Ga inzien dat het lijden wordt veroorzaakt door de idee dat er geen liefde is of door de idee dat je die zou moeten verdienen.

Je mag onvoorwaardelijk van jezelf houden, je mag dus ook van het ego houden, die heeft gewoon liefde en begrip nodig. Want het ego draagt de pijn van een verleden vol van voorwaarden, oordeel en pijn en heeft geen idee hoe het daarmee om moet gaan, behalve te vechten of te vluchten of te verstarren.

Dus vergeef dat getraumatiseerde kind in jezelf, wees er goed voor. Neem het aan de hand en laat zien dat liefde onvoorwaardelijk is. Zo kan het ego en het (persoonlijke en collectieve) trauma genezen.