Het ego in de mens is altijd bang, omdat hij denkt dat hij
alleen maar een kwetsbaar lichaam is. Zijn angsten wil hij niet onder ogen
zien, maar projecteert ze op een ander. Die wordt dan de vijand, de schuldige
van zijn angsten. Het ego redeneert dat als hij die vijand aanvalt of
uitschakelt, zijn angsten verdwijnen. Maar omdat het een innerlijke angst is,
verdwijnt die nooit. Dan ontstaat er een patroon, steeds maar opnieuw angst projecteren,
vijanden aanwijzen en die weer aanvallen.
Dit egopatroon zie je overal terug, in de politiek, in het
bedrijfsleven, maar ook in kleinere samenwerkingsverbanden. Het ego is meer bezig met
vijandschap en aanvallen, dan met eenheid en overeenstemming.
Zolang we het ego in onszelf volgen, in diens angsten en
vijandschap geloven, zal dit patroon zich blijven herhalen in het leven. Daarom
wordt gezegd, je kan problemen niet buiten jezelf oplossen, want dit zijn
allemaal projecties van je angsten. Je lost ze alleen op door te stoppen met
projecteren.
Besef dat je wie dan ook als vijand of gevaar ziet, je ego
bang is en zijn angsten projecteert. Of het nu projectie op je partner is of op een wereldleider. Het ego maakt je wijs, dat als de aanval op die ander lukt, je gelukkiger zal zijn. Maar je kan pas gelukkiger zijn, als je je
angsten onder ogen ziet en niet meer projecteert.
