Renée Merkestijn

Het ego in de mens denkt dat hij zelf God is, zelf alles kan bepalen, dat hij precies weet wat goed en kwaad is. Probleem is dat andere mensen dit precies zo denken. Dus de wereld wordt bevolkt door mensen die allemaal godjes denken te zijn en elkaar gaan bestrijden om uiteindelijk het enige oppergodje te worden.

God is een andere naam voor de bron van het leven zelf, te beschrijven met woorden als Leven, Liefde, Licht, Eeuwigheid. De aarde laat echter naast leven ook de dood zien, naast liefde ook angst en haat, naast licht ook duisternis, naast het eeuwige ook het tijdelijke, dus komt niet uit de bron voort, maar uit al onze ego's die menen god te zijn. Wij creëren zelf de dualiteit en de strijd waarin we denken te verkeren.

Het ego wilt altijd autoriteit zijn, duldt geen autoriteit boven zich. Hij duldt zelfs niet het idee dat het leven zelf, het universum of God machtiger zou kunnen zijn dan hijzelf. Het ego wilt zelf godje spelen, liefst oppergodje.

Het ego loslaten, is eigenlijk de illusie loslaten dat je God bent. Dat ben jij niet, je medemens ook niet. Er is alleen de Bron van het Leven zelf waar we allemaal deel van uitmaken.