Alles in de wereld verloopt cyclisch, alles komt en gaat in
herhalende patronen. Niet alleen in de seizoenen, maar ook in denkstromingen. Koude
perioden en warme perioden op aarde wisselen voortdurend af. Centraliseren,
decentraliseren in het bedrijfsleven wisselen af. Conservatief en progressief wisselen
af in de politiek. Geluk en ongeluk wisselen af in je leven. Om er een paar
te noemen .
In het lineaire denken, wordt een bepaalde trend in rechte
lijn doorgetrokken tot in het extreme. Van dat idee van extremiteit worden we
bang, terwijl er in werkelijkheid altijd een tegengestelde beweging in werking
treedt na verloop van tijd. Angst is daarmee verloren levensenergie. De lineaire denker probeert het tij te keren, maar vergeet dat hij daarna weer bang zal worden voor het andere uiterste, omdat hij in gedachten die lijn ook weer doortrekt.
Onze angst voor het extreme uit zich bijvoorbeeld in:
- · Als het klimaat alleen maar opwarmt of alleen
maar kouder wordt, zullen we uiteindelijk verbranden of bevriezen.
- · Als we eindeloos centraliseren, komt alle macht van
de wereld bij één persoon te liggen. Als we eindeloos blijven decentraliseren,
ontaardt alles in chaos.
- · Als we steeds conservatiever worden, verliezen
we onze creativiteit en vrijheid. Als we almaar progressiever worden, wordt het
anarchie.
- · Als we eenmaal ongelukkig zijn, zal dat eeuwig
duren en sterf je van verdriet. Als we eenmaal gelukkig zijn, zal dat eeuwig
duren en kom je in een hemel op aarde.
Niets blijft eindeloos doorgaan in één van de richtingen. Er
komt altijd een keerpunt, een nieuwe fase de andere kant op.
In plaats van bang
te worden en uit alle macht tegen de overheersende beweging in te gaan als deze
jou niet bevalt, is het handiger flexibel te blijven, je aan te passen aan de
huidige fase en je voor te bereiden op de volgende fase. Besef dat het na verloop van tijd alles weer zal
veranderen en leer met beide fasen om te gaan, in plaats van een van de twee te
bestrijden.
