Renée Merkestijn

Niet weten is voor het ego, het op fysiek overleven gerichte deel van ons bewustzijn, iets vreselijks. Het ego probeert uit alle macht houvast te vinden. Dit gaat meestal gepaard met stressreacties, vechten, vluchten, of verstarren. Het ego maakt razendsnel een kloppend verhaal plus toekomstprojecties op basis van bestaande, daarmee voor de situatie relatief oude en beperkte,  informatie. Dit verhaal geeft hem richting, hij weet wat hij moet doen en wat hij kan verwachten. Hij kan zelfs zijn stressreacties verklaren en inpassen in het verhaal, dit geeft hem het idee dat hij goed bezig is.

Een crisis laat onze egoreacties en stressreacties zien, al zal het ego dit niet zo benoemen. Het ego roept liefst dat hij het allemaal wéét, want niet weten is vreselijk. Hij roept liefst dat hij het allemaal rationeel onderzoekt, de goede stappen neemt, dat stress logisch is. Hij creëert zo snel mogelijk een voor hem kloppend verhaal en noemt het vervolgens feit of waarheid. Als het ego spreekt over feit of waarheid, heeft hij het over het verhaal waarin hij gelooft. Het ego vertelt zichzelf een verhaal en leeft daar dan naar.

Deze waarheid, dit op oude of beperkte informatie gecreëerde verhaal, geeft zekerheid. Zelfs als het niet klopt. Maar o wee als je dat laatste zegt, want het ondermijnen van het verhaal is het ondermijnen van zekerheid. Het ego houdt graag aan zijn verhaal. Er zijn momenteel twee grote verhalen, het afstandsverhaal en het spirituele verhaal. Beide verhalen bieden het ego een gevoel van zekerheid.

Het afstandsverhaal is gebaseerd op bestaande kennis over virussen en economie en vertelt: “als we ons isoleren of op anderhalve meter blijven, zullen we overleven.”  Overleven is wat het ego wilt. Een duidelijk verhaal is wat het ego wilt. Dus veel mensen adopteren dat verhaal, het biedt zekerheid en toont een koers van handelen. Je ziet overheden en ondernemers zich razendsnel voorbereiden op deze toekomst  aan de hand van dat anderhalve meter verhaal, wat nu als feit en waarheid is geadopteerd, al weten we eigenlijk weinig of niets. Maar dat is voor het ego lastig om mee om te gaan. De vechters gaan aan de slag. De vluchters wachten af of trekken zich in bekende patronen terug. Sommige mensen verstarren zelfs.  

Het tweede verhaal is gebaseerd op een bestaande spirituele kennis “we transformeren naar hoger bewustzijn en creëren een liefdevollere maatschappij.” Ook dit is een verhaal dat het ego zekerheid biedt en helpt een koers uit te zetten. Je ziet mensen zich razendsnel voorbereiden op een betere maatschappij, of bezig gaan met het aan de kaak stellen van de gebreken van de oude maatschappij. Veel mensen adopteren dit verhaal als feit of waarheid, al weten we eigenlijk nog weinig of niets. Maar dat is voor het ego lastig om mee om te gaan. De vechters gaan aan de slag. De vluchters wachten af of  trekken zich in bekende patronen terug. Sommige mensen verstarren zelfs.

Elk verhaal dat je creëert, bepaalt je huidige en toekomstige werkelijkheid, zowel persoonlijk als collectief. We zijn de scheppers van onze eigen werkelijkheid. We maken verhalen voor onszelf, handelen daarnaar en scheppen onze wereld volgens dit verhaal. Dat is hoe het werkt. Maar let op de inhoud van verhaal.

Als jij je teveel door het ego laat beheersen, hoeft je verhaal niet te kloppen, al zal het ego dit graag ontkennen. Het ego ontkent dat hij het niet weet en ontkent zijn stressreacties, want alles moet passen bij het oude of bij het haastig gecreëerde nieuwe verhaal. Je kunt vanuit je ego- en stressreacties besluiten nemen, die later niet zo handig blijken te zijn. 

Wees je dus vooral bewust van het ego. Als het ego regeert, creëren we niet een toekomst die we vanuit ons hart willen en vanuit bewuste scheppingskracht, maar eentje vanuit onze overlevingsreacties. Het ego laat zich door omstandigheden leiden, gaat meestal pas nadenken over het leven als hij in gevaar komt, zoals nu bij corona. Hij reorganiseert zijn werkelijkheid en zijn toekomst rondom de angst voor het virus en de angst voor verlies van welvaart, dus is gericht op overleven en omstandigheden. Je ego zal slechts reageren, is vooral aan het overleven en projecteert zijn angsten ook nog eens in de toekomst.

Het is tijd om je toekomst in eigen hand te nemen. Laat de superfocus op gevaar, het virus en de maatschappelijke gevolgen, los. Egoreacties en stressreacties zijn namelijk gericht op acuut gevaar en daarmee kan je op de korte termijn gevaren prima het hoofd bieden. Maar het gaat mis als je het ego en je stressreacties inzet voor de lange termijn, juist door deze gerichtheid op overleven en gevaar en door de projecties van deze angsten naar de toekomst.

Denk rustig na over wat je diep in je hart wilt en hoe je dit in de wereld wilt gaan zetten. Creëer je toekomst vanuit je rust en wijsheid. Ga je toekomst niet creëren rondom een virus, crisis of andere gevaren. Richt je blik daaraan voorbij. Focus op de lange termijn, richt je leven in vanuit wat je wilt. Parkeer je egoreacties en stressreacties op de tijdelijke problemen. Want problemen horen er bij, maar ga je leven niet rondom problemen en verhelpen van problemen organiseren.