Renée Merkestijn

Terwijl spirit gericht is op leven, is het ego gericht op de dood. We vertalen het overleven van het ego vaak als willen leven en zien daarom zijn gerichtheid op de dood niet. Het ultieme overleven van het ego is de dood van het spirituele. We zien het ego als persoonlijk en voelen onszelf schuldig als we in ego gevangen raken. We zien niet dat het ego een collectief aspect heeft dat ons daartoe aanzet.

Het ego wilt als ego overleven, spirit wilt spiritueel leven. Het overleven van het ego is tegen het leven van spirit gericht, zijn overleven leidt tot ziekte en dood. Het persoonlijk maken van het ego maakt het collectieve aspect van het ego onherkenbaar voor je. Dit zorgt dat jij je schuldig voelt over je fouten en je angsten en oordelen op jezelf richt of op mensen die in jouw ogen fouten maken. Het ego houdt je zo collectief in de strijd met jezelf en anderen. Niets leuker voor het ego om jezelf of een ander van ego te beschuldigen.

Het ego heeft een onderbelicht collectief aspect, dat goed laat zien ondermijnend dit ego werkelijk is. Even wat voorbeelden.

In de winkels zijn de schappen vooral gevuld met suikergevulde producten, die verslavend werken en je gezondheid ondermijnen. De voedingsindustrie is niet gericht op je spirituele leven of op een gezond leven, maar op ondermijning hiervan.

In ons digitale leven houden we ons bezig met negatieve nieuwsberichten, films en spelletjes, die over oorlog, geweld, schaarste, verslavingen en lijden gaan. Hiermee wordt je geest niet op het spirituele leven gericht maar op het egoïsche overleven. Het werkt ook nog eens verslavend.

In het politieke, sociale en economische leven en op social media worden tegenstellingen aangedikt, oordelen en angsten versterkt, dus er wordt vijandschap gecreëerd. Tegenstellingen leiden tot strijd, conflict en dood. Het spirituele leven raakt uit zicht en strijd brengt jezelf fysiek in gevaar.

Je ziet het woord verslavingen langskomen. Het is het ego dat collectief zorgt dat je verslaafd raakt aan van alles, maar hij geeft jouw spirit graag de schuld. Jouw spirit is volgens hem niet sterk genoeg, dus je bent dan een sukkel. Ofwel hij maakt je wijs dat hij sterker is dan je spirit, waarmee jouw spirituele kracht ondermijnd raakt.

Een voordeel van verslavingen is, dat daaraan dik verdiend kan worden. Van dat geld wordt meer spul op de markt gebracht dat jou verslaafd houdt. Dat wordt dan economische groei genoemd. Een andere markt is die van de belofte van genezing, die vaak weer gebruik maakt van middelen die je verslaafd houden.

We leven in een egowereld die ons spiritueel ondermijnt. Als je het collectief ondermijnende aspect niet doorziet, blijf je in deze egowereld gevangen en blijf je met persoonlijke schuldgevoelens en zwakte rondlopen. Schuldgevoelens ondermijnen je spiritueel gezien, waardoor het lastiger wordt om los te komen van deze collectieve ego-valkuilen.

Je spirit is waar het om gaat, je spirit is gericht op het leven. Je spirit wilt niet dat je je met de egowereld identificeert, die je ondermijnt. Spirit wilt dat je de trucjes van het ego doorziet, ook de collectieve aspecten. Spiritueel gezien kan je op deze wereld leven, zonder gevangen te raken in het ego. Maar dan is het  handig dat je ook de collectieve egospelletjes doorziet en geleidelijk van alle egosprookjes, schuldspelletjes, verleidingen en verslavingen loskomt.