We hebben geleerd symptomen te bestrijden en omwegen te bedenken in plaats van oorzaken aanpakken. Meestal willen we onze oude
levensstijl niet opgeven, proberen die met symptoombestrijding in stand te
houden. Ook verdienen we aan symptoombestrijding, de oorzaak aanpakken kost ons
wat.
Als je ziek bent, krijg je daar pillen tegen, soms
je leven lang. Maar de oorzaak, vaak ongezond leven en stress, wordt niet
aangepakt. Je vergiftigt je eigen lichaam, maar kan ogenschijnlijk door.
Als we de aarde uitgeput en vervuild hebben,
gaan we nieuwe systemen bedenken, die ons ook weer grondstoffen kosten en ook afval
opleveren. Denk aan windmolens en zonnepanelen. Maar ook alternatieven voor
vlees vallen onder deze categorie.
Aan symptoombestrijding wordt dik verdiend. Dit verdienmodel
zorgt dat we de oorzaken niet aanpakken, want dan vallen de verdiensten weg. Onze
economie, onze manier van leven, is op symptoombestrijding gebaseerd. Het verbetert ons leven niet werkelijk.
Symptoombestrijding houdt de status quo in stand. Je blijft ongezond doorleven en/of op grote voet doorleven. Dit kost je je gezondheid,
de aarde raakt uitgeput, maar het is niet erg populair geheel anders te gaan
leven.
Met minder toe kunnen geeft minder stress en tevens minder vervuiling.
Maar we kiezen liever voor ‘alternatieven’,
die zorgen dat we door kunnen gaan op oude voet. Het zijn helemaal geen
alternatieven, al worden veranderingen wel vaak als zodanig benoemd. Het is
symptoombestrijding.
