We worden opgevoed met het idee dat aanvallen en winnen goed
is. Daardoor is de hele wereld een strijdtoneel geworden. In ons spel, in onze
sport, in onze politiek en geopolitiek, in ons bedrijfsleven.
We willen altijd maar weer aanvallen om van die ander te
winnen. En als we verliezen, proberen we de volgende keer te winnen. We bevinden
ons bijna altijd in strijd, voelen zelden vrede.
De vragen die we ons moeten stellen: Is winnen al die strijd
wel waard? Is het verliezen al die strijd wel waard? Waarom doe je hieraan mee?
Wordt het niet eens tijd voor een vrediger bestaan?
De wereld is een reflectie van onze geest en onze geest
neigt tot aanvallen en winnen. Dat is een aangeleerde overtuiging, we denken
dat het niet anders kan en houden dit zo in stand. Maar het kan altijd anders,
je kan je geest en daarmee je wereld veranderen.
Probeer eens te bedenken in elke situatie: Hoe kan ik zorgen
dat beide partijen ‘winnen’? Hoe kan ik me niet-aanvallend opstellen in elke
situatie? Hoe kan ik het proces en de samenwerking als ‘winst’ te zien voor iedereen
die eraan deelneemt en niet denken in winnen en verliezen?
Het is niet altijd makkelijk je denkproces te veranderen,
maar door verandering op deze vlakken creëer je meer rust en vrede en plezier
in het leven van iedereen. Dat is de grote ‘winst’ van niet willen aanvallen.
